Leikbrúðulandið Múlaþing.

Undanfarnar vikur hafa verið allsérkennileg umræða og afgreiðsla átt sér stað í nefndum og ráðum hjá sveitarfélaginu Múlaþingi.  Þyngst vega stórundarlegar kosningar er varðar vanhæfi áheyrnarfulltrúa.  Einstaklingar, sem eru áheyrnarfulltrúar með málfrelsi og tillögurétt en ekki atkvæðisrétt, eru kosnir vanhæfir af pólitískum andstæðingum sínum.

Ekki verður annað séð en að þetta sé til eins fallið, að einskorða umræðuna við þann eina „sannleika“ sem meirihlutanum hugnast.  Þetta er stutt áliti lögfræðings sveitarfélagsins.  Hinsvegar er það ávallt svo í hverju máli, að það þarf tvo lögfræðinga, sem jafnan eru á öndverðu meiði.  Því hefur ekki verið svarað af meirihlutanum, hvar má finna í lögum um vanhæfni áheyrnarfulltrúa sérstaklega. 

Fulltrúar meirihlutans í Múlaþingi virðast vera strengjabrúður, andsetnar utanaðkomandi pólitísku afli, sem lýsa sér í því fulltrúar leika sína rullu eftir fyrirframgefnu handriti.  Vei þeim sem voga sér hafa sína eigin skoðun á fundum og sjálfstæða hugsun.  Þeir eru strax teknir til kostanna og kjósa síðan á næsta fundi eftir handritinu, þvert á sannfæringu sína.  Greinilegt er að þar er beitt óvægnum pólitískum þrýstingi til að berja kjörna fulltrúa til hlýðni, sem er þvert á eigin sannfæringu og á skjön við stjórnarskrá Íslands.

Hvort er verra fyrir samfélagið, blóðtengsl við einhvern eða þau pólitísku?

Er offramboð á löglærðu fólki á ofurlaunum með 50% framlegð?

Í hverju dómsmáli takast á tveir (eða fleiri) lögfræðingar. Mál vinnast eða tapast, eftir hver á í hlut.

Sá lögfræðingur sem tapar máli fær þrátt fyrir það að fullu greitt fyrir sitt framlag þó framlegðin sé 0%.

Sá sem vinnur er þar af leiðandi með fullt hús eða 100%.

Samkvæmt eðlilegum reikniskilum og viðurkenndum aðferðum er helmingurinn af 100 ekki nema 50.

Svo virðist sem að í sumum stéttum líðist að hálfdrættingar séu með ofurlaun, sem ætti að þykja umhugsunarvert hjá öðrum stéttum, sem eru með umtals meiri framlegð og hafa jafnframt minni tíma að skruna um alnetið.

Vararíkissaksóknari áminntur

Marteinn Mosdal er fyrirmynd margra á ýmsum sviðum.

Það á að vera ein ríkisskoðun á öllum miðlum og ekkert múður. Það er í anda Marteins Mosdals. Magnað hve Mosdalsættin er stór.

Fréttamenn eru góðir í því að finna hinn stjörnubjarta sannleika og þegar hann er kominn í hús apa allir hann upp.  Þegar nægjanlega margir eru búnir að samþykkja, þá er komin hin löggilta ríkisskoðun, - klippt og skorin og þá verður ekki aftur snúið.

Ekki skiptir lengur máli um sannleikann né staðreyndir, fjöldinn hefur talað.  Jörðin væri ennþá talin flöt, ef sama reglan hefði verið í gildi og meirihlutinn hefði alltaf rétt fyrir sér, sem er auðvita argasta bull og vitleysa.

Efasemdir hafa vaknað um ágæti bólusetninganna, sem ekki mátti fjalla um í miðju fárinu, en eru nú að fljóta upp á yfirborðið.  Ekki er verið að halla á þá sem þurftu að tak ákvarðanir undir miklum þrýstingi.  Að kæfa umræðu er allt annað mál og múgsefjun um eina ríkisskoðun er beinlínis skaðleg.

Verst af öllu er þegar umburðalindið og virðing fyrir skoðunum annarra er komin á þetta lága plan.

Hótað fangelsisvist fyrir að skrifa upp á Ivermectin

Mismunandi vægi frétta í Morgunblaðinu

Auðvitað á rétt að vera rétt
ræðst það á því hvað telst frétt.
Frétt er hjá sumu fólki slík
að smella betur að pólitík

Oft furðar maður sig á fréttamati blaðamanna. Nokkrum sinnum hefur því verið slegið upp í frétt þegar fólk á höfuðborgarsvæðinu hefur "lent í þeim hremmingum" vera sent út á land til að leita bót meina sinna.  Það er frétt, en ekki þegar landsbyggðarfólk þarf hundruðum saman, ár hvert, að koma sér til lækninga í Reykjavík með tilfallandi kostnaði og óþæginda.

Það sama á við fréttir, sem eru "of langt í burtu til að skipta máli" og fréttamat Reykjavíkurmiðlanna nær ekki yfir.

Fyrir nokkru var upphlaup í stjórnsýslunni í Múlaþingi, sem beitti bolabrögðum til að þagga niður í minnihlutaflokki í sveitastjórninni. Málið varðaði heilbrigða umræðu um stórmál í framtíðarskipulagi fyrir íbúa á Egilsstöðum. Rök meirihlutans var eins og rjúkandi ruslahaugur. Þau tímamót urðu þá, að meirihlutinn samþykkti að tveir áheyrnarfulltrúar voru kosnir vanhæfir til setu undir umræðu um vegalagningu vegna Seðisfjarðaganga.

Ekki hefur tekist að upplýsa eftir hvaða lagabókstaf sá gjörningur styðst við.

Hér veltir maður fyrir sér fréttamati Morgunblaðsins. Hveragerði þar sem Sjálfstæðisflokkurinn er í minnihluta og Múlaþingi þar sem Sjálfstæðisflokkurinn er í meirihluta.

https://xmulathing.blog.is/blog/xmulathing/

https://pelli.blog.is/blog/pelli/entry/2280626/

Fundurinn boðaður einni mínútu of seint

Arnar Þór vill hengja bakara fyrir smið.

Hlutverk Þórólfs er að koma með tillögu um lýðheilsumál. Hann hefur málfrelsi og honum ber þar að auki að koma með tillögur.  

Ríkisstjórnin ber alla ábyrgð sem kjörnir fulltrúar og það er þeirra að vega saman kosti og galla aðgerða. Einn þátturinn í þeirri samantekt eru tillögur Þórólfs.

Ekki falla í þann fúla pytt að skella ábyrgðinni á Þórólf. Það er ríkisstjórnin sem ber ábyrgðina og ákvörðunin er heilbrigðisráðherra.

Finnst að Þórólfur eigi að segja af sér

Rafmagnsskömmtun í boði Vinstri Grænna

Þetta er framtíðin ef hlustað verður á VG og endalausan áróður þeirra gegn vatnsaflsvirkjunum og öðrum endurnýjanlegum orkukostum.

Vindrellur á Íslandi er ekki ákjósanlegur kostur núna, eins og marg búið er að benda á, hvað sem síðar kann að reynast.

Núna eru óprúttnir fjárfestar að smeygja sig inn í allar gáttir samfélagsins og festa sér orku kosti landsmanna með gylliboðum.

Það verður næsta plágan á eftir Covid.

Eru allir búnir að gleyma þegar stórútgerðirnar fóru eins og logi um akur og keyptu upp kvótann þar sem hann var falur og lofuðu uppbyggingu á stöðunum í fiskvinnslunni.

Hverjar urðu efndirnar?

Man einhver:

Guggan verður áfram gul og gerð út frá Ísafirði.

Landsvirkjun skerðir til stórnotenda

Fréttamannafimbulfamb

Til hvers eru fréttamenn?

Flestir telja að þeim sé tamt að segja satt og rétt frá og upplýsa alþjóð.

Hver er helsta spurning þeirra í viðtölum vegna vinnu við stjórnarmyndun?

Hver verður forsætisráðherra?

Leitun er að fregna um málefni, sem vinna á með næsta kjörtímabil. Er ágreiningur um þau?  

Hver eru í sátt og hver ekki?

Fróðlegt er einnig að sjá hvernig sumir lenda í orrahríð fréttamanna á meðan aðrir sigla lygnan sjó þeirra.

Oft bögglast fyrir manni hvað hlutlaus fréttamennska þýðir í raun.

Spennandi ráðherrakapall hafinn