V og G sitt hvor flokkurinn.

VG eru nú að syngja sitt síðasta sem einn flokkur. 

Vinstri vængurinn virðist ekki vita hvað þeir Grænu eru að gera. 

Nú er bara spurningin hver fylgir hvorum armi.  Það er hins vegar ljóst, að þessir armar verða ekki lengi einn hópur úr þessu, - í sama ævintýrinu. 

Ögmundur er trúr upphaflegu gildum flokksins og einhverji fylgja honum á meðan Sreingrími virðist sama hvaða verði hann kaupir áhrif og völd.

Stefna venjulegra stjórnmálamanna er:  Þegar hugsjónir og hagsmunir mætast, - þá víkur víkur hugsjónin.

Hétu öll stuðningi

Bláeygir blaðamenn.

Vissi ekki að blaðamenn væru svona saklausar sálir, að halda að þeir kæmust upp með  að nota tölvur vinnuveitanda síns og halda það síðan í alvöru að ekki yrði kíkt í þær að gefnu tiefni.  Það er nú meiri barntrúin, og það í blaðamannastéttinni.

Ekki miskilja mig, ég er ekki að verja Óskar Magnússon.  Bendi aðeins á það, þar sem drullan er á annað borð farin að fljóta, - er enginn óhultur.  Þetta eiga blaðamenn að vita manna best.

Meint trúnaðarbrot til athugunar

Betra seint en aldrei.

Timi til kominn að Íslenskir ráðamenn láti Breta og Hollendinga ekki vaða um allt samfélag á skítugum skónum.  Verst hvað ráðamenn þjóðarinnar hafa verið ósamstíga við viðbrögð Gordon Brown vegna setningu hryðjuverkalaganna og seinir að láta í sér heyra.

Sorglegt er einnig að verða vitni að vinnubrögðum norrænu "vina" okkar, sem stilltu sér upp við hliðinu á nýlenduherrunum, sem voru þekktir af öðrum en að vera sanngjarnir við íbúa nýlendna sinna.  Einkennileg afstaða í norrænu samstarfi vinaþjóða, að taka ekki stöðu með okkur.

Jóhanna gagnrýnir Brown

Eitt er að hlusta annað að fara eftir því.

Þeir segjast tilbúnir að hlusta, en hvergi hefur komið fram að nokkurt tillit verði tekið til athugsemda né óska.  Það er svo sem skárra en Íslensk stjórnvöld geta státað sig af.  Hér átti að keyra Icesave í gegn, helst án þess að kynna nokkrum utan ríkisstjórnar málið, hvað þá að taka tillit til þess sem menn sögðu. 

Rétt er að bíða rólegir með allar ákvaðanatökur.  Tækifærin fara ekkert.  Nú um stundir er ljóst að engar forsemdur er fyrir Ísland að samþykkja Icesave-samninga né að sækja um inngöngu í ESB.

ESB fært um að hlusta á fólkið

Samfylkingingin hímir við Gullna hliðið hjá ESB.

Sérkennileg umræða um þátt Sigmundar og Höskuldar um lán frá Noregi.  Samfylkingarmenn hafa reynt að gera þetta tortryggilegt á allan hátt og m.a. tönglast á því að ekkert sé fast í hendi með þetta lán, hvað þá að búið að veita það. 

Flestum ætti að vera það ljóst, að það er í verkahring réttborinna stjórnvalda í slíkum málum.  Ríkistjórnin á Íslandi er sá aðili sem þarf að óska eftir þessari lánafyrirgreiðslu, - ekki stjórnarandstaðan. 

Það ætti hins vegar að vera þakkarvert ef einhver getur skoðað þau mál sem brenna á þjóðinni á meðan Samfylkingin og VG eru upptekin í aukaverkunum við að reyna komast inn í ESB, sem er algjörlega ótímabært við þessar aðstæður.

Get ekki að því gert, en mér verður æ oftar hugsað til Gullna hliðsins, verandi vitni að vandræðagangi ríkistjórnarinnar.  Þar sem kerlingin (Stengrímur J) stendur röflandi fyrir framan Gullna hliðið og hendir Jóni kotbónda (Samfylkingunni) að lokum inn í himnarikið (ESB) þó hann hafi ekki á nokkurn hátt verðskuldað það að komast þangað inn. 

Sammerkt báðum þessum stöðum, sá sem einu sinni fer það inn, - á ekki afturkvæmt.

Hver var endurskoðandinn....

....ber hann enga ábyrgð?  Til hvers er að fá reikninga endurskoðaða?  Til hvers er að löggilda endurskoðendur?  Til hvers að borga fyrir þá þjónustu, ef engin er ábyrgðin?

 

Fegruðu bankar stöðuna?

Við kusum þetta yfir okkur....

....og fengum það sem við áttum skilið. 

Þjóðin á að vera búin að læra það, að kommar geta ekki stjórnað fjármálum.  Þeir festast í gömlum úreltum lausnum, sem hingað til hafa engu skilað.  Gömlu skattpíningaráðin duga skammt, allra síst í því árferði sem nú ríkir.  Annað hvert fyrirtæki er á hausnum og hin róa lífróðri til að halda sér á floti.  Það er ekki lengur borð fyrir báru, hvorki hjá þeim sem hafa vinnu, geta borgað af skuldum sínum eða eru að reka fyrirtæki. 

Hver á að borga brúsann, ef þorri þjóðarinnar missir vinnuna, vegna aðgerða VG?

Er nægjanlegt fé í atvinnuleysistryggingasjóði?

Í upphafi skyldi endinn skoða.

 

Stórtækir auðlindaskattar

Nýr kúrs hjá Jóhönnu....?

Það var mikið að frúin opnaði augun og sá hversu ósanngjarnar kröfur Breta og Hollendinga eru á hendur skattborgara á Íslandi.  Einnig er athyglivert að hún skuli loks sjá það að við erum leiksoppar reglugerðafargans, sem er þar að auki meingallað og hvað þá að við séum eitt af ríkjum ESB.

Er von á að forsætisráðherra leggi meira upp úr því að vinna fyrir umbjóðendur og landa sína á Íslandi, en eins og virtist fram að þessu, - að þóknast Bretum og Hollendingum.

Niðurskurður er óhjákvæmilegur

Fæst einhver í framboð í vor?

Það verður ekki eftirsóknarvert að takast á við sveitastjórnarmálin í vor.  Helstu verkefni nýrra sveitastjórna veður samdráttur, niðurskurður og uppsagnir. 

Einhverjar sameiningar munu líta dagsins ljós, en það mun verða þungt að sameina sveitarfélag, sem í raun er gjaldþrota, öðru illa stöddu fjárhagslega.  Maður hlýtur að velta fyrir sér, hver er ávinningurinn.  

Í barnaskóla lærði maður í algebru að tveir mínusar yrðu einn plús, - betur að svo væri í þessum raunveruleika.

 

Þurfa að sýna ábyrgð í kosningum

Stækkun sveitarfélaga, gæfa eða.....?

Nú er að herðast umræðan um sameiningu sveitarfélaga og hér eystra tala menn fyrir því að sameina allt Austurland í eitt sveitarfélag.  Ekki hef ég myndað mér skoðun um þessa samþykkt SSA, en vissulega er hún blendin. 

Með stækkun sveitarfélaga hverfa beinu samskiptin við yfirstjórnina, boðleiðir lengjast og persónuleg samskipi þoka fyrir skrifræði og þunglamalegu kerfi skriffinna.  Þeir þurfa sitt fóður i formi A4, til þess að hafa allt skjalfest til að tryggja rekjanleikann m.a. til að hægt sé að senda reikning á rétta staði fyrir veitta þjónustu.

Stækkun sveitarfélaga gerir þeim hins vegar kleyft að taka til sín stærri bita af þeirri þjónustu sem ríkið innir nú af hendi.  Allir skólar, heilsugæslan og vegagerð gæti færst frá ríki til bæjar, svo eitthvað sé nefnt.  Tekjustofnar þurfa að fylgja með í kaupunum.

Nýtt fyrirkomulag í innheimtu skatta gæti litið dagsins ljós.  Það væri mjög viðeigandi að það væri á herðum sveitarfélaga að innheimtu alla skatta sem verða til í viðkomandi sveitarfélagi.  Síðan væri greitt í sameiginlegan sjóð, ríkissjóð, eftir höfðatölu og öll sveitarfélög sömu krónutölu, t.d. 2-300.000 kall á haus pr. ár. Þá gilti einu hvort um ungabarn, ungling eða öryrkja væri að ræða, sama krónutala fyrir hvern og einn.  Sama gilti um fullvinnandi einstakling og eftirlaunaþega. 

Með þeim fjármunum sem rynnu í ríkisjötuna, væri ríkið rekið.  Sveitarfélögin ynnu síðan með sína fjármunina og tækju að sér fleiri verkefni.  Þá bæri úr sögunni sú píslaganga sveitarstjórnarmanna að á hverju ári að fara bónleið til búðar, til að reyna að skrapa sama eitthvað fé frá ríkisvaldinu í nauðsynlegan rekstur og framkvæmdir.  

Annað mál, þessu tengt.  Er t.d. sanngjarnt að Flugfélag Íslands greiði nær alla skatta og skyldur af starfsemi sinni og sinna starfsmanna til Reykjavíkur, af tekjum sem verða bróðurpart til vegna þjónustu sem landsbyggðamenn borga í þjónustugjöld og skatta. 

Sama gildir um þau fyrirtæki sem sinna nær eingöngu þjónustu við landsbyggðina, hafa tekjur sínar þar, en hafa hingað til greitt skatta sína af framlegðinni í Reykjavík.  Virðisaukaskatturinn er greiddur af kaupanda vöru, sem leggst ofan á flutninginn og hækka aðföng og vöruverð verulega.  Þeir fjármunir fara inn í hítina og er ráðstafað af stjórnsýslunni, sem er staðsett í Reykjavík.  Hingað til hafa landsbyggðarmennirnir þurft að "væla" út peninga út úr sömu stjórnsýslunni sem skammtar sér fjármuni, sem koma m.a. af landsbyggðinni.   

Þessu þarf að breyta með breyttu fyrirkomulagi sveitarfélaga. 

Annars er betra heima setið en af stað farið.