19.12.2018 | 21:17
Þriggja Fasa Samningur.
Samningar eru ávallt erfiðir viðfangs. Með prósentuhækkun, bera þeir sem í hæsta launaflokki eru, ávallt mest úr bítum. Í samningaferlinu eru samninganefnda-menn (-konur) ævinlega sammála um að hækka lægstu launin mest, en ávallt mislukkast það og þeir lægstlaunuðu dragast jafnt og þétt afturúr, þrátt góðan vilja um annað.
Þriggja Fasa Kerfið byggir að hluta á annarri hugmyndafræði og skiptist í þrjú tímabil á samningstímanum.
- Fasi eitt. Samið er um lágmarkslaun lægstlaunuðu. Mismunurinn á gildandi taxta og nýjum verður einhver upphæð, sem notuð er til grundvallar í útreikningi. Upphæðin rennur upp launastigann þannig, að sá sem er í lægsta flokki fær fulla upphæð en sá í þeim hæsta fær ekkert. Bilið þar á milli er jafnað línulega frá hámarksupphæðinni að núlli í þeim efsta. Þannig fá allir einhverja hækkun, þeir í lægstu þrepunum mest og sá sem mestar tekjurnar fórnar sér og fær ekkert. Þannig er komið á móts við fögur fyrirheit að hífa upp þá lægstlaunuðu.
- Fasi tvö. Annað tímabilið er krónutöluhækkun, sama krónutalan gengur jafnt upp alla töfluna.
- Fasi þrjú. Prósentutala gengur sinn venjulega veg upp töfluna.
Gangi ykkur vel.
Það er borin von, að tala um niðurfellingu vísitölutengingarinnar, því á henni tapa lífeyrissjóðirnir einna mest. Hverjir eru lífeyrissjóðirnir? Það erum við, -fólkið í landinu. Það á hins vegar að tala um útlánsvext þeir eru himinháir á Íslandi.
Lækkum vexti og almenningur tapar minna.
Það er kjarabót sem fólk finnur fyrir.
Of snemmt að tala um verkföll | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.