Frumskógarlögmálið

Framboð og eftirspurn ráða ferðinni hér.  Athyglivert er að hlusta á fulltrúa íbúðalánasjóðs, sem upplýsir að þrátt fyrir áform um að setja á markað fleiri íbúðir munu sjóðurinn ekki stuðla að lækkun á þessum markaði.

Ef hlutirnir væru í eðlilegum farvegi, ættu stjórnvöld og lífeyrissjóðirnir að hafa frumkvæði að því að með auknu framboði mundi leiga lækka.  Er þetta ekki fólkið sem er að greiða skatta og halda uppi starfsemi lfeyrissjóðanna?  Er ekki eðlilegt að ríkisstjónin og stjórnir lifeyrissjóðanna standi við bakið á umbjóðendum sínum og stuðli að sanngjörnu verði á leigumarkaði? 

Ömurlegt að sjá ríkisstjórnina standa stöðugt á hliðarlínunni og yppa öxlum.  Fátt eitt viðrðist koma þeim við annað en að stöðugt vera að reyna að koma íbúum þessa lands á kaldan klaka.

Flýja húsaleigu í borginni

Athugasemdir

[sigkja (IP-tala skráð) 16.8.2011 kl. 12:25]

Það er ekki hlutverk míns lífeyrissjóðs eða ósk mín að hann leigji út íbúðir undir kostnaðarverði. Einstaklingar hafa getað leyft sér að bjóða útleigu undir kostnaðarverði. Það getur aldrei talist eðlilegt verð eða sanngjarnt. Á meðan ekki er hægt að leigja út íbúðir á eðlilegu verði verður framboð áfram minna en eftirspurn. Enginn byggir eða kaupir til að leigja út undir kostnaðarverði.

Einhvern veginn sér fólk ekki íbúðir sem verðmæti. Það telur sanngjarnt að þurfa ekki að borga nema brot af þeim kostnaði sem það hefði þurft að borga ef það hefði tekið sömu verðmæti í peningum að láni.

Á eðlilegum leigumörkuðum erlendis virðist fólk borga ca. 1% af íbúðarverðinu á mánuði í leigu. Það væru þá um 150.000 fyrir 15 milljóna einstaklings íbúð og 400.000 fyrir 40 milljóna hús. Kostnaður er hærri hér vegna hærri vaxta og því ætti eðlilegt sanngjarnt leiguverð að vera hærra.

[Benedikt V. Warén, 16.8.2011 kl. 13:27]

sigkja.  Ég er sammála þér að hluta, en það er þó skömminni skárra að fá eitthvað fyrir sinn snúð en að láta hús og íbúðir standa óköruð í hundraðavís.  Það skaffar einnig vinnu að ljúka því verki.  Þeir sem það gera borga bæði skatta og iðgjöld. Minni líkur á svörtu braski þegar sú leið væri valin.  Leið ríkis og stjórnar lífeyrissjóða væri líka að sameinast í því að lækka allan kostnað við íbúðir.  Ekki veit ég hvað telst eðlilegt leiguverð sem hlutfall af íbúðaverði.  En þegar hægt er að fá ódýrara leigt í nágrenninu spyr maður, er þá leigan ekki of há miðað við aðrar forsendur, eins og t.d. laun? 

Fráleitt þarf núna að byggja meira til að sinna þörfinni, eingöngu að koma allri "steinsteypunni" í verð.  Það er einnig hægt að leggja minna í íburðinn.  Það er vel hægt að búa í húsi þó ekki sé marmari á öllum gólfum.  Með því að auka framboðið kemst ró á markaðinn og leiguverðið lækkar.  40 milljóna hús er ef til vill ekki raunhæft verð fyrir það núna, þarna verður markaðurinn að einnig að vinna með. 

Vandamálið er og verður, hvernig á að vinda ofan af þeirri vitleysu sem setti allt hér í hnút í þenslunni.

[sigkja (IP-tala skráð) 16.8.2011 kl. 15:14]

Einstaklingar geta undirboðið og gefið afslátt eins og þeir vilja. En ef opinberir aðilar ætla að fara að gera það þá verður gott að þekkja einhvern í stjórn þeirra stofnana. Vinir, ættingjar og sérstakir gæðingar geta þá fengið húsnæði á niðurgreiddu verði. Selja sína íbúð og leigja aðra á minna en vextirnir af peningunum í bankanum. Frítt viðhald borgað í topp og engir fasteignaskattar. Jafnvel húsaleigubætur og vinna aðeins í því að fá skattafríðindi fyrir vesalings leigjendurna.

Það var nógu slæmt fyrir daga verðtryggingarinnar. Þegar gott var að þekkja bankastjóra og lífeyrisforkólfa. Þegar lán var happadrættisvinningur, fríir peningar. Það er aldrei gott þegar opinberir aðilar fá frjálsar hendur með úthlutanir verðmæta í annarra eigu. Og þá er sama hvort það eru peningar, sparnaður landsmanna eða íbúðir.

[Jonsi (IP-tala skráð) 16.8.2011 kl. 16:24]

Það hefur komið fram að yfir 90% af öllum kaupum á húsnæði eru núna framkvæmd af íbúðalánasjóði og bönkunum - lánveitendunum sjálfum.  Þetta geriri ekkert til að leiðrétta lóðaverðið og framleiðsluverð íbúða hér á höfuðborgarsvæðinu.

Vegna þessarar hegðunar bankana, þá tel ég næsta klárt að það stefnir í annað fall bankakerfisins.  Of mikið af lánum hvíla á yfirmetnum eignum.  Ég sé ekki að þessar íbúðir séu að fyllast, eða seljast.  Í það mesta eru gerðir leynilegir leigusamningar á afslætti - ef þú þekkir einhvern góðan hjá bankanum.

Íbúðalánasjóður og bankarnir munu ríghalda í íbúðaskuldabréfin sín og, halda uppi lóðaverði, og sitja með krosslagða fingur um að eitthvað kraftaverk gerist í efnahagskerfinu svo að fólk hafi efni á þessu aftur.

Þráhyggja - en kannski ekkert annað hægt að gera nema taka sénsinn, ef bankarnir færi hvort eð er á hausinn.