Bönnum innflutning rafbíla

Það er alveg magnað hvað hægt að vera syngjandi ruglaður í náttúruvernd.  Það er á stefnuskrá stjórnvalda að nýta græna orku til að drífa farartæki inn í framtíðina, en svo furðulegt sem það hljómar, má helst ekki framleiða orkuna með vatnsorku.

Hópur sjálfskipraðara „vitringa“ í hreinorku eru eins og hoppandi kjúklingar á skítahaug, einn hoppar og hinir herma eftir alveg án þess að vita af hverju.  Þessir skíthopparar leggjast gegn því að flytja orku á þrjátíu metra háum möstrum á milli staða vegna sjónmengunar, en finnst það er í lagi að byggja tvöhundruð og fimmtíu metra háa vindmylluskóga hist og her um landið.  

Í þeirra huga er allt að því skaðlegt nýta vistvæna endurnýjanlega vatnorku, án þess að rökstyðja hvers vegna. 

https://www.si.is/frettasafn/urskurdur-um-hvammsvirkjun-vonbrigdi
Sigríður Mogensen, sviðsstjóri iðnaðar- og hugverkasviðs SI, segir í hádegisfréttum Stöðvar 2 á Bylgjunni um úrskurð þess efnis að virkjanaleyfi Hvammsvirkjunar hafi verið fellt úr gildi grafalvarlegan. „Hann er auðvitað fyrst og fremst vonbrigði svona í ljósi þess að við þurfum á meiri grænni orku að halda á Íslandi. Stjórnvöld eru auðvitað með mjög skýr og háleit markmið til að mynda um orkuskipti. Við þurfum á orku að halda fyrir framtíðaruppbyggingu í atvinnulífi og svo framvegis. Það tók Orkustofnun 19 mánuði að afgreiða umsókn Landsvirkjunar um virkjanaleyfi. Umsóknin stendur enn þrátt fyrir niðurstöðu úrskurðarnefndarinnar en það gæti tekið langan tíma að uppfylla þau skilyrði sem nefndin setur og á þessari stundu óvíst hvort það er yfirleitt hægt.“ 

Greinilegt er að Ísland, með umræddan þrýstihóp, er kominn á þann stað að það þarf að skera niður orkusjúgandi gæluverkefni. 

Þá er nærtækast að byrja á að banna allan innflutning á rafbílum.

Fallin með fjóra komma níu.

 

Ef Sjallarnir kyngja þessu, þá eru þeir heimsmeistarar í að hanga á ráðherrastólunum.

Já, - ráðherrastólasúperglue heldur, það alveg rígheldur.

Nauðsynlegt vegna afgerandi niðurstöðu

Launaskriðasirkusinn

Væri ekki rétt að ráðherrar og þingmenn fengju umsamda prósentuhækkun almennings að frádreginni prósentustigi verðbólgunnar? 

Þá væri núna verið að tala um 4% launalækkun, eða þar um bil.

Launahækkun - Verðbólga = launahækkun/launalækkun (6%-10%= -4%) Hver er þá hinn napri veruleiki?

Hverjir eru í aðstöðu til að slá eitthvað á verðbólguna?  Þarf ekki að axla ábyrgð á Alþingi?

Bjarni Benediktsson, fjármálaráðherra, virðist sannfærður um að það sé meiri raunlækkun launa þeirra, sem hafi hærri tekjur en almúgans. 

Gaman væri að vita hvaða reiknikúnstum er beitt til að fá þá niðurstöðu.

Almenningur ákveði laun þingmanna

Fordæmalausir tímar

Ríkisstjórnin biðlaði til þjóðarinnar um að standa saman vegna Covid-19

Ríkisstjórnin biðlaði til allra vegna stríðsins í Úkraínu

Ríkisstjórnin treystir á að Seðlabankinn lækki verðbólguna

Hvað ætlar ríkisstjórnin sjálf að gera?

 

Taka fegins hendi við kauphækkun þann 1.6.2023 fyrir vel unnin störf í þágu lands og þjóðar.

Jarðgangastoppið

Það er náttúrulega alveg galið að ekki skuli vera að vinna við ný jarðgöng.

Að stoppa við að gera jarðgöng er eitthvað sem ekki á að eiga sér stað vegna þess að við þurfum að hafa þessa sérfræðinga innanlands í verkum en ekki missa þá úr landi vegna skipulagsleysis í samgöngumálum.

Allar samgöngubætur eru til bóta, ekki síst til að róa niður loftslagssöfnuðinn.

Það er ekki svo lítið mál.

18 jarðgöng koma til greina

2. Brú, flugvöllur og þjóðvegur eitt

Það gladdi mig að lesa svar Stefáns Boga við grein minni í Austurglugganum.  Ég ætla að treina mér andsvar þar til að ég hef lokið yfirferð minni um skipulag Mið-Héraðs.  En eitt má þó Stefán Bogi vita strax, með tilvísun sinni í skrúðmikinn málblómavönd, að Miðflokkurinn er með rósir í jurtagarði Múlaþings og þær eru ekki án þyrna.

Brúin
Mikil framsýni var eitt sinn við lýði á Fljótsdalshéraði og eitt af verkum frumbyggjanna var að koma á samgöngum m.a. með að þrýsta á um byggingu Lagarfljótsbrúarinnar 1905, sem þurfti að vísu að endurbyggja 1906 vegna þess að ísrek tók hana af í leysingum það vor.  Brúin þjónaði fram yfir miðja þá öld og mátti lesa litla frétt í Morgunblaðinu 8. nóvember 1953.

„Ný brú á Lagarfljót er nauðsynjamál.
HÉRAÐI, 3. nóv. — Í haust hefur verið komið fyrir fargi á ísbrjótunum sem eru straum megin við Lagarfljótsbrúna. Ætlunin mun að reyna, hvort þeir síga undan því, og ef ekki, þá mun koma til greina að byggja ofan á þá nýja brú, sem fyrirhuguð er á Fljótið. Lagarfljótsbrúin er nú að verða 50 ára. Hún var aðeins gerð fyrir hestvagna, og eru undur mikil að hún skuli hafa þolað hin þungu ökutæki síðustu ára. Hún hefur nú látið mikið á sjá, og er nauðsyn á að endurbyggja hana sem fyrst. — G. H.“

Lagarfljótsbrúin var endurbyggð og tvíbreið árið 1958.  Síðan eru liðin tæp 70 ár.  Brúin er nú fyrir nokkru komin aftur á það stig að þurfa gagngera andlitslyftingu vegna þess að hún er ekki, frekar en 1905, hönnuð fyrir nútímaflutninga.  Brúin er háð þungatakmörkunum og er til verulegs ama fyrir eigendur þungavinnuvéla, sem við núverandi aðstæður þurfa að flytja tæki sín á milli staða og fara um Tunguna og yfir við Lagarfossvirkjun við að koma þeim á milli Fellabæjar og Egilsstaða. 

Þetta er einnig farið að setja þungaflutningum með Norrænu skorður, þar sem Lagarfljótsbrúin er eins og að framan getur og ekki bætir úr skák að brúin yfir Jökulsá á Fjöllum er einbreið og einnig háð þungatakmörkunum.  Brúin á Skjálfandafljóti við Goðafoss er enn ein „perlan“ í þessari grúppu. Það örlar lítið á þrýstingi meirihlutans í Múlaþingi um að endurnýja þessar brýr.  Ný Lagarfljótsbrú er innanbæjarkróníka meirihlutans gegn málefnalegri umræðu kjósenda.  Ástæðan er að engin raunhæf framtíðarsýn er til í fórum bæjarfulltrúa í Múlaþingi er varðar samgöngumál.  Það er hins vegar orðið forgangsmál að fara strax í það verkefni, vegna vöru- og fólksflutninga um helstu samgönguæðar Austurlands.  Nú þegar þurfa stjórnendur Múlaþings að taka sér tak og hanna nýja leið yfir Lagarfljótið og um lítt áhugavert byggingaland inn á veglínu þjóðvegar 1 við sunnanvert Urriðavatn.

Flugvöllur
Flugvöllur hefur verið við Lagarfljót frá 1941 og frá 1952 hefur hann verið aðalflugvöllur Austurlands frá þeirri stundu er grasflugbrautir viku fyrir malarflugbraut á bökkum Eyvindarár. Þriðji flugvöllurinn var vígður haustið 1993 þegar endurbyggður alþjóðlegur flugvöllur á Egilsstöðum var tekinn í notkun.  Með þeim endurbótum urðu til nýir og spennandi möguleikar á  fjölbreyttri notkun flugvallarins, - fyrir Austurland allt.  Til að lengja flugvöllinn þarf að færa þjóðveg 1 innar og brúa Lagarfljótið þar.  Landrými er það eina sem við höfum nóg af og ekki má á nokkurn hátt þrengja að flugvellinum né öryggissvæði hans. 

Atvinnu og menningarnefnd Fljótsdalshéraðs fundaði 14.11.2019 og var m.a. eitt mál fundarins: Umhverfi Egilsstaðaflugvallar.  „Fyrir liggur erindi frá Benedikt V. Warén þar sem varað er við hugmyndum um að þrengja að starfsemi Egilsstaðaflugvallar, sem rýra kunna möguleika á nýtingu flugvallarins og framtíðar uppbyggingu hans.
Atvinnu- og menningarnefnd bendir á mikilvægi þess að við endurskoðun aðalskipulags fyrir sveitarfélagið verði gætt að framtíðarmöguleikum flugvallarins á Egilsstöðum. 
Samþykkt samhljóða með handauppréttingu.“ 
Bæjarstjórn Fljótsdalshéraðs staðfesti fundargerð atvinnu- og menningarnefndar þann 20.11.2019.  (mál 201911043)

Hugmyndir núverandi meirihluta stangast hins vegar á við þessa nálgun.  Lóðir í Ferjukíl eru án skilyrða um flugtengda starfsemi og án færslu þjóðvegar 1 er ekki hægt að lengja flugvöllinn.  Þetta rímar illa við háleitar hugmyndir sömu fulltrúa um aukna umferð stærri flugvéla um Egilsstaðaflugvöll.

 

Rauða punktalínan er tillaga að  nýrri legu þjóðvegar eitt yfir Lagarfljótið.

Enga sameiningu fyrr en jarðgöng eru komin

Kæru sameiningasinnar.

Ekki láta ykkur detta í hug að sameina sveitarfélög fyrr en kröfur um samgöngubætur eru vel á veg komnar og aðrar kröfur ykkar séu komnar í framkvæmd.

Ekki lát ykkur detta í hug að sameinast:

- þó ráðherrar gefi vilyrði um skilyrtu verkefnin ykkar.

- þó verkefni séu komin inn í áætlanir ríkisstjórnarinnar.

- þó verkefni séu komin í samgönguáætlun.

Ríkisstjórnin hefur yfir hópi "sérfræðinga" að ráða, sem eru snillingar að koma með tillögur að frestun verkefna og skýringar á því hvers vegna sé einmitt núna tími til þess að slá öllum landsbyggðarverkefnum á frest.

Þið getið fengið þetta staðfest með því að hafa samband við sveitastjórnarfulltrúa í Múlaþingi.

Loforð eru ekki efnd og þá verður manni hugsað til vandræðanna í Kardemommubæ.

Hvað með sönginn þinn 
um Axarveginn minn?
Hví er engin vinna hafin enn við flugvöllinn?
Þetta er ljótt að sjá.
Hverjum trúa á? 
Hvar er brúin, kvótinn og beina flugið á Spáníá 
Ég er vissu um að því heitið var í gær. 

Ekkert mælir því mót að þið vinnið heimavinnuna og ef niðurstaðan er sameinung, þá endilega látið vita af því sem víðast.

En, - í guðanna bænum ekki aðhafast meira en það, fyrr en þið hafið náð ykkar fram gagnvart fjárveitingavaldinu.  Það er sjaldgæft að til séu fjármunir í samgöngubætur á landsbyggðinni.   

En þegar kemur að Borgarlínu (400milljarðar), loftslagsvá (77milljarðar),  leiðtogafundur Evrópuráðsins í Hörpu (a.m.k 2milljarða) og þjóðarhöll, sem ekki einu sinni er á fjárhagsáætlun), en verður „rigguð“ snöggt upp fyrir aðeins 15milljarða.  Þá spretta peningarnir allt í einu upp í ríkiskassanum.

Þetta kallar maður aldeilis töfrabrögð í lagi!  

Hyggja á kosningu um sameiningu í haust

Nú held ég að það sé rétt að skipta út ráðherranum

Sjálfstæðisflokkurinn hefur undanfarið leitað logandi ljósi að ástæðu til að réttlæta drullusokksganginn er varðar Seyðisfjarðargöng og svik ríkisstjórnarinnar við íbúa Múlaþings í því máli, Axarvegar og er varðar Egilsstaðaflugvöll.

Ítrekað hefur heyrst innan úr herbúðum flokksins, veiklulekt bergmál um áframhaldandi frestun, sem eru mjög alvarleg og ítrekuð svik við Seyðfirðinga.

Ljóst er að ríkisstjórn hefur tungur þrjár og talar sitt með hverri. Hvernig væri að kynna sér málin Jón Gunnarsson.

Þó að nafni þinn hafi komist á fölskum forsendum, svífandi í pokaskjatta inn um Gullna hliðið, er ekki víst að það gerist aftur og allra síst með sviknum loforðum við Seyðfirðinga.

Ef þú dregur þetta rugl til baka, er ég viss um að meirihlutinn í Múlaþingi mundi jafnvel syngja þjóðsönginn af fullri raust, til heiðurs þér.

Það er ekki svo lítils virði, máttu vita. 

Til að auka lesendum víðsýni er rétt að benda á góða grein Björns Ármanns Ólafssonar í Morgunblaðinu sl. þriðjudag sem einnig er aðgengileg á xmulathing.blog.is

Forgangsraða þurfi svokallaðri Fjarðaleið

Svar við bréfi Pella

Í grein þeirri sem Benedikt V. Warén ritaði í síðasta tölublað Austurgluggans var margt málblómið að finna. Ég ætla ekki að ganga í það verk að tína þau öll upp, þó svo að vöndur sá yrði skrúðmikill, heldur láta nægja að staldra við eina málsgrein sem þar er að finna. Þar segir: „Ekki er ljóst hver var meining þáverandi meirihluta sveitarfélagsins að færa munnann frá Steinholti“, en þar er vitaskuld rætt um gangamunna Fjarðarheiðarganga Héraðsmegin.

Benedikt sat á framboðslista Miðflokksins fyrir síðustu sveitarstjórnarkosningar og hefur raunar verið kallaður til setu í sveitarstjórn Múlaþings á kjörtímabilinu í forföllum oddvita listans. Það var einmitt í umræðu um skipulagsmál tengd Fjarðarheiðargöngum á fundi sveitarstjórnar 14. september. Þetta hefur verið annasamur dagur hjá frambjóðendum Miðflokksins þar sem enginn þeirra níu sem skipuðu annað til tíunda sæti listans gátu mætt til fundarins en gott að Benedikt, sá ellefti, gat svarað kallinu. Hann er því málinu ekki ókunnugur og nógu áhugasamur til þess að skrifa um það greinar í blöð.

En það er verra með minnið. Umgengni fulltrúa Miðflokksins um staðreyndir málsins hefur verið í lakara lagi að undanförnu og margt sem þeir ekki muna eða skilja, þó þeir láti það alls ekki stöðva sig í að nýta málfrelsi sitt um efnið. Þannig háttar til um áður tilvitnaða málsgrein Benedikts um staðsetningu gangamunna Fjarðarheiðarganga við Dalhús.

Til upprifjunar er því rétt að eftirfarandi komi fram, en hér er í öllum tilfellum vitnað beint í fundargerðir bæjarstjórnar Fljótsdalshéraðs:

Þann 1. apríl 2020 er samþykkt samhljóða „…að skipaður verði starfshópur með fulltrúum frá öllum framboðum í bæjarstjórn, sem hafi það hlutverk að móta afstöðu sveitarfélagsins varðandi legu Fjarðarheiðarganga og vegtenginga í tengslum við þau.“ Í starfshópinn voru þá skipaðir Karl Lauritzson frá D-lista, Stefán Bogi Sveinsson frá B-lista, Skúli Björnsson frá L-lista og Hannes Karl Hilmarsson frá M-lista.

Á næsta fundi bæjarstjórnar þann 15. apríl er samþykkt samhljóða „…að skipa Björn Ármann Ólafsson í starfshóp sem móta á afstöðu sveitarfélagsins um legu Fjarðarheiðarganga og vegtenginga í tengslum við þau, í stað Hannesar Karls Hilmarssonar sem hefur óskað eftir að fá að víkja úr hópnum.“

Á bæjarstjórnarfundi 6. maí 2020 skilar framangreindur starfshópur af sér niðurstöðu. Bókun bæjarstjórnar af þeim fundi er hér í heild sinni:

Fyrir liggja fundargerðir starfshóps um legu Fjarðarheiðarganga, sem bæjarstjórn Fljótsdalshérað skipaði á fundi sínum þann 1. apríl.

Til máls tóku undir þessum lið og í þessari röð: Gunnar Jónsson, sem vakti athygli á vanhæfi sínu og úrskurðaði forseti hann vanhæfan. Gunnhildur Ingvarsdóttir, sem bar fram fyrirspurn. Björg Björnsdóttir, Hannes Karl Hilmarsson, Anna Alexandersdóttir, Stefán Bogi Sveinsson, sem m.a. svaraði fyrirspurn, Berglind Harpa Svavarsdóttir, Björn Ingimarsson, Hannes Karl Hilmarsson, Gunnhildur Ingvarsdótir, Stefán Bogi Sveinsson, Björg Björnsdóttir og Björn Ingimarsson.

Eftirfarandi tillaga lögð fram:

Að tillögu starfshópsins samþykkir bæjarstjórn að unnið verði áfram að undirbúningi ganganna miðað við að munni þeirra verði við Dalhús. Jafnframt felur bæjarstjórn umhverfis- og framkvæmdanefnd, í samstarfi við Vegagerðina, að hefja þegar nauðsynlegan undirbúning að breytingu á aðalskipulagi sveitarfélagsins í þessa veru. Bæjarstjórn telur rétt að stefna að því að umhverfismat fyrir nauðsynlegar vegaframkvæmdir verði unnið samhliða gerð aðalskipulags og að í því ferli verði bornir saman þrír kostir í vegalagningu, sem í vinnu starfshópsins hafa verið nefndir Fagradalsbrautarleið, suðurleið og norðurleið. Gögn úr umhverfismatinu, sem og umferðarmati sem Vegagerðin mun einnig láta fara fram, verði nýtt til að taka endanlega afstöðu til legu vegarins í aðalskipulagsferlinu.

Samþykkt samhljóða án atkvæðagreiðslu, en einn var fjarverandi (GJ)

Þannig er nú það. Hér var enginn meirihluti að verki. Starfshópurinn sem skipaður var fulltrúum allra framboða var einróma í því að leggja til gangamunna við Dalhús. Sveitarstjórn samþykkti samhljóða að gangamunninn yrði við Dalhús. Fulltrúar Miðflokksins tóku virkan þátt í þessari vinnu og samþykktu málið líkt og allir bæjarfulltrúar, utan raunar einn sem sjálfur vakti athygli á vanhæfi sínu og vék af fundi. O tempora o mores!

Stefán Bogi Sveinsson

Höfundur er fyrrverandi sveitarstjórnarmaður

 

 

Göng og skipulag

Það er mikil skammsýni ef menn telja að skipulag í og við Egilsstaðabæ sé smá innanbæjarverkefni, sem menn geti leyft sér að fjalla um í hálfkæringi, eins og hvort eigi að leyfa lausagöngu katta eða ekki.  Málið er heldur betur stærra en það, framtíðarhagsmunir sveitarfélagsins eru í húfi.  Skipulag er langtímamarkmið. 

Greiðar samgöngur og tengingar milli samgöngumannvirkja og þjónustukjarna er lykillinn að uppbyggingu og farsæld íbúanna.  Því ber öllum kjörnum fulltrúum að sjá til þess að þetta fari saman og stilla málum þannig upp að sem mestur heildarávinningur náist.  Pólitísk fantabrögð verða að víkja fyrir hagsmunum íbúanna og málefnalegri umræðu.

Þegar til uppbyggingar hafnarmannvirkja í Finnafirði kemur, gæti Egilsstaðaflugvöllur gegnt miklu hlutverki í því verkefni.  Þá er mikilvægt að tenging flugvallarins við önnur samgöngumannvirki séu hnökralaus og að önnur mannvirki við flugvöllinn hamli ekki stækkun hans né þrengi svo að honum að það spilli getu hans til stórra verkefna.  Kjörnir fulltrúar verða að átta sig á því, að í mannfagnaði vega skálaræður ansi létt og loforð sem þar eru gefin eru marklítil.  Ítrekað hafa komið svardagar og vilyrði fyrir uppbyggingu Egilsstaðaflugvallar og að lenging hans sé forgangsmál.  Loforð hafa enga merkingu fyrr en þau eru efnd.

Fyrir stuttu var í Austurfrétt athygliverð grein eftir Agnar Sverrisson þar sem hann bendir á það augljósa að ekki þurfi strax að fara í veigamikla vegagerð í tengslum við væntanleg Seyðisfjarðargöng, hvorki á Seyðisfirði né Héraði.  Með því að færa gangamunnann til upphafslegs skipulags má spara umtalsvert fé.  Síðar er hægt að fara í vegatengingar þegar aukin umferð kallar á slíkt.

Oddviti Framsóknarflokksins bergmálaði alla kosningabaráttuna, að ef valin yrði dýrari leið að mati Vegagerðarinnar, gæti sveitarfélagið setið uppi með reikning að upphæð allt að einum og hálfum milljarði.  Þessu ákvæði hefur aldrei verið beitt en það skipti oddvitann auðvitað engu máli; ítrekað endurkast helgar meðalið.  Með færslu gangamunnans til upphafsins mundi sparast umtalsvert fjármagn.  Mun Vegagerðin greiða Múlaþingi einn og hálfan milljarð ef það kæmi í ljós að færsla gangamunnans og ný nálgun hefði í för með sér umtalsverðan sparnað?  Umrætt ákvæði hlýtur að virka í báðar áttir.

Ekki er ljóst hver var meining þáverandi meirihluta sveitarfélagsins að færa munnann frá Steinholti. Enn hefur því ekki verið svarað.  Hver var ávinningurinn við færsluna inn í Dalhús?  Var fyrri sveitarstjórn beitt þrýstingi?  Hverra hagsmuna var verið að gæta?  Var einhver vanhæfur í þeirri afgreiðslu?  Er ekki rétt að þeir, sem stjórna á bak við tjöldin, geri hreint fyrir sínum dyrum?

Það vakti athygli á 27. fundi sveitarstjórnar Múlaþings, þegar fyrrnefndur oddviti upplýsti að hann væri síður en svo á móti norðurleiðinni að því gefnu að  gangamunninn væri við Steinholt.  Hvað hefur hindrað meirihlutann í Múlaþingi að breyta fyrri samþykktum? Það ætti að vera auðvelt að fenginni vitneskju frá Vegagerðinni um að það sé á forræði meirihlutans í Múlaþingi að taka ákvörðun um staðsetningu gangamunnans.  Flest rök hníga í þá átt en oddvitastoltið getur auðvitað ekki kyngt því.  Undrun vekur hve lágt risið er á þorra kjörinna sveitarstjórnarmanna, að þeir hafi valið oddvita Framsóknarflokksins, sem talsmann samvisku sinnar. 

Meirihlutinn í Múlaþingi virðist ekki ætla að ganga í takt við vilja íbúanna um staðarval leiðar frá Seyðisfjarðargöngum Héraðsmegin né hefur meirihlutinn heildarsýn um gagnkvæmar tengingar umferðar- og samgöngumannvirkja.  Því er lagt til að frekari vinnu við skipulag verði frestað þar til greiningarvinna hefur átt sér stað um samspil umferðar- og samgöngumannvirkja á mikilvægustu gatnamótum Austurlands.

Fyrir því eru þau mikilvægu rök: 

1. Ekki er hægt að fara í svo umfangsmiklar breytingar á skipulagi án þess að taka inn í heildarmyndina hvar ný Lagarfljótsbrú á að vera.
2. Skipuleggja þarf hvar þjóðvegur eitt á að vera til að lengja megi Egilsstaðaflugvöll í allt að 2700 metra, eins og upphafleg áform gerðu ráð fyrir.
3. Markmið skipulagsins verður jafnframt að taka tillit til þess að minnka þungaumferð um miðbæ Egilsstaða.