Bloggfęrslur mįnašarins, desember 2007

Eru prestar aš verša śreltir?

Allir vita aš žaš er ljótt aš gera "dodo" įšur en prestur er bśinn aš segja aš žaš sé ķ lagi og hann segi aš Guš sé bśinn aš samžykkja gjörninginn. Žegar presturinn hefur lokiš sér af, eru hjónin send śt į Guš og gaddinn.  Prestar hafa gleymt aš gęta hagsmuna hjóna, sem ganga ķ žaš heilaga hjį žeim. Žaš er engin įbyrgš tekin į gjörningnum. Prestar eru hins vegar mjög uppteknir af eignum prestasjóšs og hlunnindum brauša sinna. Žeir eru mjög passasamir viš žaš aš enginn nįi neinu af veraldlegum gęšum žeirra. 

Žaš er nöturlegt aš hagsmunagęslumenn hjónabandsins, prestarnir, skulu ekki sinna betur einstaklingunum sem ganga ķ heilaga hjį žeim og aš žeir skulu ekki hafa frumkvęši aš žvķ aš borin sé viršing fyrir hjónaböndunum og višurkennd įkvešin forréttindi žeim til handa. Žaš er umhugsunarvert hverjir eiga aš standa vörš um aš hjónabandiš, ef ekki prestarnir. Žeir ęttu aš standa vörš um aš hjónabandiš sé sį trausti hornsteinn samfélagsins, sem žaš hefur veriš ķ aldanna rįs. 

Žannig hafa hjónaböndin verši "skattlögš" meira en en žeir sem syndga og stunda lauslęti og saurlķfi. Einstętt foreldri fęr gjarnan meira śt śr sameiginlegum sjóšum. Žeir einstęšu ganga einnig fyrir ķ żmsum mįlum, eins og t.d. į barnaheimilum. Žaš hefur sżnt sig aš hjónabandiš er fjįrhagslega óhagkvęm eining.  Žaš er nķšst į žeim sem ganga ķ hjónaband eša skrį sig ķ sambśš.  Hjón skilja af fjįrhagslegum įstęšum, einnig eldri borgarar.  Žaš er komin "skekkja" ķ samfélagiš, hjónabandinu ķ óhag, sem žarf aš laga.

Žaš er ef til vill tķmabęrt aš endurskoša žessi mįl og leysa presta undan žeirri kvöš aš sjį um vķgslu hjóna og eftirfylgni um aš žau haldi.  Er ekki runninn upp sį tķmi til aš skoša hvort ekki eigi aš fękka braušum og senda presta til annarra verka? Rķkiš gęti sķšan stofnaš nżtt embętti til aš sinna žessu sértęka verkefni. Žaš žyrfti ekki nema einn starfsmann til žess halda utan um lagasetningar er varšar hjśskap og sambśš. Hann gęti boriš titilinn - "Umbošsmašur hjóna og sambżlinga".

Var Reykjavķkurborg aš stela?

Samkvęmt žvķ sem ég veit best (ég verš žį leišréttur) voru Sogsvirkjanir fjįrmagnašar aš stórum hluta meš fé frį Marshall-hjįlpinni sem voru strķšsbętur til žjóšarinnar. Žaš var samžykkt į sķnum tķma aš nota žetta fé ķ umręddar virkjanir og hefur Reykjavķkurborg notiš góšs af žeim alla tķš sķšan, įn žess aš greiša sérstaklega fyrir žaš.

Žaš viršist žvķ skjóta nokkuš skökku viš, aš Reykjavķkurborg gat selt žessar bętur, sem žjóšin fékk og žaš er einnig ķ meira lagi einkennilegt aš Borgin taldi sig "eiga" 45% ķ Landsvirkjun, sem er ķ raun eign žjóšarinnar.

----------------------

Į slóšinni: http://www.althingi.is/altext/130/O5/r28110330.sgml

Er Kjartan Ólafsson žingmašur aš velta sama fyrir sér og segir m.a. eftirfarandi:

"..... Ég held aš žegar rętt er um žennan sokkna kostnaš og fariš veršur yfir žaš hver eignarhlutur Landsvirkjunar og žar meš eignarhlutur Reykjavķkurborgar ķ flutningskerfinu er, og hversu stór hluti af honum er til kominn vegna Marshall-hjįlparinnar, sem mér skilst aš gęti veriš u.ž.b. 60% af žeim fjįrmunum sem fóru til uppbyggingar į Sogsvirkjununum į sķnum tķma, žį veršur sį kostnašur aš metast eins og annar sokkinn kostnašur ķ žessum žętti

Ég vildi, frś forseti, koma hér upp til aš halda žessu til haga og aš žetta hafi komiš fram."

---------------------------

Reykjavķkurborg komst aš samkomulagi viš rķkiš ķ sambandi viš meintan eignarhlut sinn ķ Landsvirkjun.  Hvar voru alžingismenn žjóšarinnar er žessi gjörningur fór fram?

Eru menn almennt sįttir viš žaš, aš Reykjavķkurborg geti selt hlut ķ fyrirtęki, sem byggt var upp aš stórum hluta fyrir fé śr Marshall-hjįlpinni?

Bróšurpart žess fjįrmagns, sem notaš var til aš byggja Sogsvirkjanir, fékk žjóšin ķ strķšsbętur, - ekki Reykjavķkurborg.

Einhvern tķma hefši žetta veriš kallaš, - aš versla meš illafengiš fé.


Fyrirséš bķrókratķsk vandamįl

Kom ašeins inn į žetta į bloggi mķnu 21.11 sl. sem er samhljóša grein sem ég sendi Morgunblašinu nokkrum vikum fyrr.  Žar var ég aš benda į ósamręmi ķ afgreišslu tollayfirvalda, hvaš varšar innheimtu gjalda vegna tollafgreišslu.  Meš žeim breytingum sem voru žį geršar, aukast lķkurnar į vandamįlum vegna ferjuflugs lķtilla véla milli landa, eins og kemur fram ķ žessari frétt.

Bķrókratarnir setja oft fram vanhugsašar tillögur, eingöngu vegna žess aš žęr lķta svo vel śt į pappķr.  Žaš mį lķtiš śtaf bera til žess aš litlar og hęgfara flugvélar lendi ekki ķ hremmingum, žegar fljśga žarf um langan veg og upplżsingar um vešur af skornum skammti og stundum ekki réttar.

"AIP-ICELAND er handbók flugmanna, meš ašflugskortum flugvalla, upplżsingum um žį og reglur sem gilda ķ Ķslenskri lofthelgi. Nżlega var sett ķ lög aš eingöngu fjórir ķslenskir flugvellir skyldu bera žaš sęmdarheiti aš vera alžjóšlegir flugvellir ķ millilandaflugi. Žetta žżšir meš öšrum oršum aš ekki er heimilt aš fljśga til og frį landinu frį öšrum flugvöllum, nema meš sérstakri undanžįgu.  

Žetta hefur mešal annars žaš ķ för meš sér aš sumir flugmenn minni véla žurfa aš leggja lykkju į leiš sķna til (eša frį) Evrópu og fara um Egilsstašaflugvöll ķ staš žess aš nżta sér Hornafjaršarflugvöll, sem er žó nęr flugleiš žeirra. Flestir flugmanna įforma millilendingu ķ Reykjavķk, į leiš sinni milli heimsįlfa og eru margir hverjir aš ferja flugvélar til nżrra eigenda." 

Sjį nįnar į:
 
http://pelli.blog.is/blog/pelli/entry/371185/


mbl.is Til Skotlands į sķšustu dropunum
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Flugvöllinn įfram ķ Vatnsmżrinni

Ķslendingar eru um 312 žśsund og 500 žśsund faržegar fljśga ķ innanlandsflugi, flestir til og frį Reykjavķk.  Žess veršur ekki langt aš bķša aš hver ķslendingur fljśgi aš mešaltali, tvisvar į įri  ķ innanlandsflugi.

Ķ ljósi žessa, er žaš ótrślegt aš nokkrum hugsandi manni skuli detta žaš ķ hug, aš byggja nżjan flugvöll fjarri mišbęnum.  Hvaša borg, sem vill gera sig gildandi ķ samfélaginu, mundi senda ašal jįrnbrautarstöšina 45 km śt fyrir mišbęinn? 

Engum nema, fįum žröngsżnum einstaklingum meš rķkan smįborgarahįtt. 


mbl.is Hįlf milljón faržega meš innanlandsflugi
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Birtir yfir borg og bę.

Žegar snjórinn breišir sitt hvķta teppi yfir allt, birtir yfir öllu og allt veršur svo hreint um stund.   Žó  snjórinn sé mörgum til trafala, er ekki annaš hęgt en aš glešjast yfir honum į žessum tķma įrs.

Jólakvešja frį heimkynnum jólakattarins į Egilsstöšum. 


mbl.is Jólasnjór ķ höfušborginni
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Ašfangadagur sem aldrei gleymist.

Viš gengum nišur eftir til Sölva Ašalbjarnarsonar, - pabbi og ég.   Žaš var ašfangadagsmorgunn 1969 og viš vorum bśnir aš fį jeppann hans lįnašan til aš skjótast ašeins og sinna smį višviki.  Žaš var talsvert frost, en bjart og fallegt vešur og hafši snjóaš lķtilshįttar um nóttina og jafnfallin hvķt mjöllin orsakaši aš morgunskķman var meiri en ella.  Žaš voru léttstķgir fešgar į ferš, į leišinni aš nį ķ koffort meš jólagjöfum og żmsum munum śr dįnarbśi ömmu minnar ķ Finnlandi.  Koffort žetta hafši komiš meš skipi į Reyšarfjörš  nokkrum dögum įšur, en atvikin högušu žvķ žannig, aš ekki var hęgt aš nįlgast žaš fyrr. 

Žegar viš lögšum af staš var fariš aš birta.  Fašir minn, Vilhjįlmur Sigurbjörnsson, var ekki aš fara sķna fyrstu ferš yfir Fagradal, vinnu sinnar vegna žufti hann oft aš fara žessa leiš.  Smį föl var į veginum og aušsjįnlegt aš enginn hafši ekiš žessa leiš žennan morgunn, enda var Vegageršin bśin aš sinna sķnum verkum fyrir hįtiširnar.  Žegar viš komum nišur ķ Skrišur fór fęršin aš žyngjast og talsvert žurfti aš žęfa.  Žaš hafši dregiš inn į veginn, vegna hįrra rušninga eftir snjómokstur undangenginna daga.  Rušningarnir voru sléttir aš ofan, vegna žess aš żta hafši slegiš žį nišur og ofan į žeim var nęgjanlega breitt til aš aka.  Pabbi tók į žaš rįš, aš aka upp į rušningana, viš fyrsta tękifęri og um stund sóttist feršin mjög vel.

Allt ķ einu hlunkašist bķllinn nišur og stoppaši į augabragši.  Viš vorum staddir viš Hryggsel.  Greinilegt var aš öll hjól héngu ķ lausu lofti, vegna žess aš bķllinn haggašist hvorki aftur į bak eša įfram.  Žegar aš var gįš, höfšu vegageršarmennirnir żtt śt ķ gegnum rušninginn, sennilega til aš heypa vatni af veginum en lausamjöllina hafši um nóttina dregiš ķ skaršiš, svo ekki sįst annaš en um samfellu vęri aš ręša ķ rušningnum og pabbi uggši ekki aš sér. 

Nś voru góš rįš dżr, bķllinn pikkfastur ķ Gręnafellinu og ekki bśist viš neinni umferša ķ brįš, vegna žess aš Dalurinn var talinn ófęr og auk žess var jólahįtķšin aš ganga ķ garš.  Flestir höfšu žvķ öšrum hnöppum aš hneppa.  Žaš varš śr, aš ég skokkaši nišur į Reyšarfjörš til aš hafa samband viš afgreišslumann hjį skipaafgreišslunni, nį śt koffortinu og finna einhvern til aš skutla mér upp ķ Gręnafelliš aftur.  Žaš žurfti einnig aš draga upp jeppann og aš žvķ verki loknu žurftum viš aš koma okkur og koffortinu upp į Héraš fyrir hįtķšina.  Į mešan ég var aš snśast į Reyšarfirši byrjaši aš draga ķ loft og įšur en ég var bśinn aš finna far upp į Dal, var fariš aš mugga.

Rétt ķ žessu kom pabbi nišur į Reyšarfjörš.  Hann var svo heppinn aš Žóršur Benenediktsson og sonur hans Benedikt Gušni voru į leišinni į Eskifjörš meš sjónvarp handa tengdaforeldrum Žóršar.  Žeir voru į nżjum Jeepster og varš ekki skotaskuld śr žvķ aš kippa gamla jeppanum śr prķsundinni.  Žeir kvöddu og héldu į Eskifjörš.  Viš lukum viš aš koma koffortinu fyrir ķ jeppanum.  Žessa stuttu stund sem viš vorum aš bjįstra į Reyšarfirši, vesnaši vešriš enn og var lausamjöllin farin aš rjśka.  Samt lögšum viš ótraušir ķ hann. 

Ķ žann mund sem viš vorum aš leggja af staš hittum viš Ešvald Jóhannsson į nżlegum Scania vörubķl “Montrassinum” eins og Hrafn į Hallormsstaš kallaši hann, vegna žess aš hann gat lyft upp aftari hįsingunni (bśkkanum).  Meš Ešvaldi ķ för voru Stefįn Vilhjįlmsson, Reynir Hólm, Žórunn Vilhjįlmsdóttir kona hans og synir žeirra, Sķmon og Boši.  Ešvald hafši komiš į Reyšarfjörš til aš nį ķ Reyni og fjölskyldu.  Hann hafši einnig haft samband viš Karl Ferdinandsson og fengiš hann til aš fylgja okkur upp fyrir Gręnafelliš.  Viš fešgarnir vorum mjög fegnir aš hafa fengiš žennan félagsskap į leišinni yfir Fagradal, ķ leišinda byl.

Ekki höfšum viš langt fariš, žegar Žóršur var kominn aftur, bśinn aš ljśka sķnu erindi į Eskifirši.  Žóršur fór nś fyrir lestinni, vegna žess aš jeppinn hjį okkur var farinn aš ganga heldur illa.  Ešvald rak svo lestina, til aš viš yršum ekki eftir ef jeppinn gęfist upp.  Viš komumst žó upp fyrir Gręnafelliš og kvöddum žar Karl, sem snéri til baka.  Hjį okkur kófaši mikiš inn į vélina og žaš var meira en kveikjan žoldi.  Hśn varš rennblaut og aš lokum drapst į vélinni og ekki var lengra komist į jeppanum. 

Žóršur Ben varš ekki var viš vandręšin hjį okkur og vörubķllinn hjį Ešvald var fullur af fólki, žannig aš viš fešgar vorum aftur komnir į byrjunarreit, veglalausir ķ Skrišunum, - nś ķ blind byl.   Ekki dugši rįšaleysiš ķ žessari stöšu.  Koffortiš var dregiš upp į pall, žvķ ekki datt okkur augnablik ķ hug, aš skilja žaš eftir.  Žar bjuggum viš okkur undir dauflega vist į pallinum ķ kolsvarta myrkri, kulda og trekki į leiš okkar meš jólagjafirnar frį Finnlandi ķ Dynskóga 5.

Viš vorum svo ljónheppnir, aš Ešvald var nżkominn meš vélar ķ skóverksmišjuna Agilu frį Reykjavķk og hafši breitt segl yfir žęr į leišinni.  Žaš varš nś okkar skjól.  Viš dröslušum koffortinu eftir pallinum og lögšum segliš aš hluta til undir okkur og drógum afganginn yfir okkur.   Nś vorum viš reišubśnir aš taka žvķ sem aš aš höndum bęri.   Feršin sóttist nokkuš fyrstu mķnśturnar, en fljótlega fundum viš aš fęršin fór aš žyngjast og Ešvald var farinn aš žęfa.  Svo stoppaši bķllinn og Ešvald kom kom śt og sagši aš Žóršur vęri kominn langt nišur fyrir veg.  Pabbi spurši hvert viš vęrum komnir og taldi aš viš vęrum komnir lang leišina aš Bilskupshlaupinu, mišaš viš tķmann sem viš vorum bśnir aš hķrast į pallinum.  Žaš kom hins vegar ķ ljós aš viš vorum komnir rétt upp fyrir Skrišur ķ svokallaša Nešri-Mżrarbotna. 

Bķllinn hjį Žórši žannig stašsettur, aš ekki var višlit aš nį honum upp ķ žessu vešri né heldur voru meš ķ ferš nęgjanlega langir kašlar til žess.  Žó kanturinn hafi veriš nokkuš hįr žar sem hann fór fram af, hafši bķllinn ekki oltiš og var hann trślega óskemmdur og enginn hafši hlotiš skaša.  Nś fjölgaši ķ hópnum undir seglinu, žegar žeir męttu Žóršur og Benedikt.  Enn var stefnan tekin į Hérašiš.

Viš pallverjarnir höfšum žaš žokkalegt undir seglinu, enda nokkuš vel bśnir og nśna voru fleiri til aš halda į lišinu hita, ķ  žessu nöturlega hreysi į pallinum.   Auk okkar fjögurra, voru Reynir og Stefįn žar einnig.  Žaš var komiš ašfangadagskvöld, hįtķšin var aš halda innreiš sķna ķ byggš. Upp ķ hugann kom hugleišing śr jólagušsspjallinu um birtu og yl hjį Jesśbarninu ķ mjśkri jötunni ķ fašmi fjölskyldunnar.  En viš bitum į jaxlinn.  Viš fundum žaš žó fljótt hve fęršin žyngdist og aš lokum fór žaš svo, aš Ešvald stoppaši og kom til okkar og tilkynnti aš viš vęrum nś ķ Biskupshlaupinu žaš vęri komiš aftakavešur og fęrš og skyggni žannig, aš ekkert vit vęri ķ öšru en aš snśa viš.

Feršin nišur śr sóttist nokkuš vel, enda gat Ešvald fylgt slóšinni.  Žaš gekk į meš koldimmum éljum og ķtrekaš žurfti hann aš stoppa vegan žess aš ekkert sįst śt.  Ķ Skrišum fór fęršin verulega aš žyngjast og žegar viš komumst nišur ķ Gręnafelliš, var aftur stoppaš og Ešvald birtist undir įbreišunni meš žęr fréttir, aš snjófóš hafi falliš į veginn og óvķst aš viš kęmumst yfir žaš.  Nś hófst hamagangurinn į nż aftur į bak og įfram, aftur į bak og įfram.   Eftir drykklanga stund tókst honum meš žrautsegju og lęgni aš žęfa sig ķ gegnum žetta flóš. 

Ekki höfšum viš langt fariš, er keyrt var fram aš ašra spżju, en bķllinn rann ķ gegnum hana meš smį hnykk.  Allt ķ einu fundum viš aš fariš var upp brekku.   Brekkan varš alltaf brattari og brattari og enginn į pallinum vissi hvert Ešvald var nś kominn, vegurinn įtti aš halla nišur į žeirri leiš, sem viš töldum okkur vera į.  Loksins var brekkan oršin žaš mikil, aš koffortiš fór aš renna af staš.  Okkur tókst aš grķpa žaš og skorša okkur žannig aš viš runnum ekki nišur og allt ķ einu hętti brekkan.  Viš hlunkušumst nišur. 

Enginn botnaši neitt ķ neinu, fyrr en Ešvald kom og spurši hvort ekki vęri allt ķ lagi.  "Strįk pjakkurinn hann Sķmon, kom bķlnum ķ sturtugķrinn", sagši hann.  Žar kom skżringin į brekkunni.  Ešvald var meš talstöš ķ bķlnum, en nįši ekki meš nokkru móti sambandi.  Žaš urgaši bara og söng ķ stöšinni.  Nokkrum smį spżjum įttum viš eftir aš sigrast į ķ Gręnafellinu en nišur į Reyšarfjörš komumst viš žegar klukkan var langt gengin ķ ellefu um kvöldiš.  Žį loksins nįši Ešvald samband viš Nesradķó.

Žóršur og Benedikt fóru til Gunnars Stefįnssonar og Įsu Jóhannsdóttur, sem tóku žeim fešgum opnum örmun og bušu ķ rjśpur.  Žeir gistu žar til nęsta dags.  Viš hin fórum meš Ešvaldi til Önnu Stķnu mįkonu hans og Bjarna Garšars og fengum žar góša višurgjörning hjį žeim og foreldrum Bjarna.  Žaš bęttist óvęnt ķ jólahópinn hjį žessum fjölskyldunum.   Žó feršalangarnir hafi įtt notalega stund meš žessu įgęta fólki, bętti žaš ekki fullkomlega upp aš vera meš sinni eigin fjölskyldu į slķkri stundu. 

Žegar allir höfšu skilaš sér ķ hśs, var reynt aš nį sambandi upp ķ Héraš.  Žaš var žrautin žyngri aš koma skilabošum heim til ęttingja sem bišu milli vonar og ótta.  Sķmstöšin lokuš ķ bįša enda, en aš lokum nįšist samband viš Ara föšurbróšur minn, sem kom skilabošum til móšur minnar, Ingu Mariu Warén, sem var oršin mjög įhyggjufull, enda vissi hśn ekkert um  afdrif okkar.   Hjį okkur fešgum var feršalagiš komiš hįtt ķ sextįn tķma frį žvķ aš viš kvöddum mömmu ķ blķšskaparvešri og ętlušum ķ skottśr į Reyšarfjörš.  Sķminn var sķšan stilltur į milli frį Önnu Stķnu til Vilborgar systur hennar į Hörgsįsnum og eftir žaš gengu bošskiptin greitt fyrir sig.  Okkur fešgum var sķšan fundinn stašur hjį Stefįni Guttormssyni og Dagmar ķ Įrbę, žar sem sofiš var til morguns.

Jóladagurinn rann svo upp bjartur og fagur.  Žegar viš lögšum af staš til Hérašs ķ Bombardier snjóbķl Žóris Stefįnssonar og var Stefįn Guttormsson meš ķ för.  Kyrršin var slķk og logniš, aš kerti gįtu logaš undir berum himni.  Višsnśningurinn var algjör frį žvķ kvöldinu įšur.  Mikiš hafši snjóaš um nóttina og var greinilegt aš fljótlega eftir aš viš komum okkur ķ rśm, hafi dottiš į dśnalogn og moksnjóaš. 

Žegar viš komum į sléttuna fyrir nešan Seljateig, var ekki nokkur leiš aš sjį hvar vegurinn lį.  Žį var brugšiš į žaš rįš aš senda mig śt og gekk ég į undan snjóbķlnum.  Snjóblindan var slķk, aš ég varš aš ganga ķ vegkantinum og žreifa fyrir mér meš fótunum hvar vegurinn var.   Žetta gekk nokkuš vel og fljótlega komumst viš inn aš brśnni į Noršurį og eftir žaš bötnušu skilyršin žaš mikiš aš Žórir gat fylgt veginum.  Nokkur žęfingur var ķ Gręnafellinu og Skrišunum, en eftir žaš var leišin greiš. 

Žaš var farin aš léttast į mönnum brśnin žegar komiš var aš Köldukvķslinni og žegar komiš var framhjį Hnśtunni og skógurinn framundan voru menn farnir aš gera aš gamin sķnu.  Žóršur tók upp skrśfu af gólfinu, rétti hana upp og sagši: “Hér fann ég lausa skrśfu”.  “Gott aš žś fannst hana aš lokum,” svaraši pabbi  “er ekki rétt af žér aš koma henni į sinn staš aftur?”.

Žaš voru žreyttir, en glašir fešgar sem komu heim ķ Dynskóga 5.  Jólahaldiš meš hefšbundnum hętti eftir žaš hjį fjölskyldunni, nema žaš var annar ķ ašfangadagskvöldi hjį okkur.  Svipaša sögu mį segja um žau hin sem voru žįttakendur ķ žessu žessu óvenjulega jólahaldi. 

Koffortiš komst óskemmt į leišarenda.

(Žessu upprifjun birtist ķ jólablaši Austurgluggans 2006)


Vegageršin og vegamerkingarnar

Žeir hjį Vegageršinni viršast hafa tilhneigingu aš bśa til nż umferšarmerki frekar en aš nżta žau betur, sem til eru.  Žetta er sér ķ lagi įberandi vegna sérstakra ašstęšna sem viš ķslendingar bśum viš, ž.e. varanleg vegagerš ķ blandi viš malarkafla. 

Žegar ekiš er eftir vegi sem heimilar 90km hįmarkshraša og komiš er aš merkingu žar sem malbik endar, mętir manni skilti, tįkn sem viš ķslendingar vitum hvaš žżšir en śtlendingar ekki, ž.e. skilti um aš malbik sé į enda.  Sķšan er ekinn nokkur spotti į mölinni (300-500 m) žį kemur skilti sem gefur til kynna aš hįmarkshraši sé ekki lengur 90 km heldur 80 km į klst?!  

Af hverju er žetta skilti ekki įšur en malbik endar?  

Eftir malbik er oft laus, holóttur og leišinlegur kafli, sem žarf aš aka meš varśš. Nokkrir erlendir feršamenn hafa lent ķ žvķ aš vera aš reyna aš rįša ķ žessi skilti, tįknmįl Vegageršarinnar frį malbiki yfir ķ möl, og hafa žį misst stjórn į ökutękinu sķnu į leišinlega malarkaflanum og į leišinni śtaf hafa žeir sķšan rślluš fram hjį 80 km skiltinu, hugsanlega ķ sinni sķšustu ökuferš.
 


ŽAŠ ER LIFSSPURSMĮL AŠ VERA BŚINN AŠ LĘKKA HRAŠANN ĮŠUR EN MALBIKINU SLEPPIR!


Blįi hanskinn.

Nś eru Staksteinar bśnir aš taka į dómaraklśšri Įrna Matthiesen, setts dómsmįlarįšherra og eins og sönnum sjįlfstęšismönnum sęmir, er žetta klśšur variš śt ķ eitt af höfundi dįlksins.  Ekki aš žaš komi neitt į óvart, en vörn sjįlfstęšismanna ķ žessu mįli er svo ótrślega aum af stęrsta stjórnmįlaflokki Ķslands.  Žar er blöskrast į žvķ aš veriš sé aš rįšast į Žorstein Davķšsson persónulega.  

Nś verš ég aš jįta žaš, aš ekki hef ég lagt mig ķ lķma viš aš lesa allt sem hefur veriš skrifaš um mįliš, en žaš sem ég hef lesiš sé ég hvergi aš hnjóšaš sé ķ persónu Žorsteins, heldur žvert į móti.  Flestir eru sammįla um aš gjörningur setts dómsmįlarįšherra sé įmęlisveršur, svo ekki sé fastar aš orši kvešiš.  

En žegar menn hafa vondan mįlstaš aš verja, žarf oft aš grķpa til mešala sem gengur ķ fólkiš, sérstaklega ķ eigin trśarsöfnuš.  Sjįlfstęšismenn leggja mįliš žannig upp, aš veriš sé aš refsa syni fyrir gjöršir föšurs.  Žaš vita žaš allir, aš ekki er hęgt aš velja sér foreldra, fęšingadag né ęttingja.  Flestir gręša į sķnum nįnustu į mešan ašrir tapa, en lķfiš er nś einu sinni žannig, eins og mįltękiš segir:  "Hver hefur sinn djöful aš draga".  

Staksteinahöfundur hefši eflaust tekiš öšruvķsi į mįlunum, ef framsóknarmenn hefšu veriš hér ķ ašalhlutverki, en žaš er aš sjįlfsögšu allt annaš mįl.  

Hér er hins vegar vališ aš taka upp blįa hanskann fyrir vini sķna og flokksmenn, setja upp blįu flokksgleraugun og žį lķtur heimurinn svo miklu, miklu betur śt, - sérstaklega ķ augum ritara Staksteina.


Tala meira

"SKO. Tala meira.  Borga minna."  Žetta er auglżsing frį ódżra sķmafélaginu SKO.

Žegar skošuš er afrekaskrį VG į žingi frį haustdögum fram aš jólafrķi, kemur ķ ljós aš enginn hefur tęrnar žar sem žingmenn VG hafa hęlana ķ mįlęši.

Er skrķtiš žó aš manni skuli detta ķ hug, VG, tala meira, - gera minna?

Strįkar eru meš typpi og stelpur eru meš...

Fyrir nokkrum misserum voru feministar aš fjalla um tepruskapinn ķ umręšunni um kynferši barna og feimnina viš aš nefna kynfęri žeirra sķnum réttu nöfnum.  

Žęr voru innilega sammįla aš jarša žennan tepruskap ķ eitt skipti fyrir öll og ķ framhaldinu var vištal ķ śtvarpinu viš eina konuna, sem stóš fyrir žessari umręšu og ķ blį lokin į vištalinu sagši žessi įgęta kona:

" ... og framvegis tölum viš um žetta fordómalaust.  Strįkar eru meš typpi og stelpur eru meš...uuh...meš....eeh...eithvaš annaš".

Nęsta sķša »

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband