Vegagerðin og vegamerkingarnar

Þeir hjá Vegagerðinni virðast hafa tilhneigingu að búa til ný umferðarmerki frekar en að nýta þau betur, sem til eru.  Þetta er sér í lagi áberandi vegna sérstakra aðstæðna sem við íslendingar búum við, þ.e. varanleg vegagerð í blandi við malarkafla. 

Þegar ekið er eftir vegi sem heimilar 90km hámarkshraða og komið er að merkingu þar sem malbik endar, mætir manni skilti, tákn sem við íslendingar vitum hvað þýðir en útlendingar ekki, þ.e. skilti um að malbik sé á enda.  Síðan er ekinn nokkur spotti á mölinni (300-500 m) þá kemur skilti sem gefur til kynna að hámarkshraði sé ekki lengur 90 km heldur 80 km á klst?!  

Af hverju er þetta skilti ekki áður en malbik endar?  

Eftir malbik er oft laus, holóttur og leiðinlegur kafli, sem þarf að aka með varúð. Nokkrir erlendir ferðamenn hafa lent í því að vera að reyna að ráða í þessi skilti, táknmál Vegagerðarinnar frá malbiki yfir í möl, og hafa þá misst stjórn á ökutækinu sínu á leiðinlega malarkaflanum og á leiðinni útaf hafa þeir síðan rúlluð fram hjá 80 km skiltinu, hugsanlega í sinni síðustu ökuferð. 

ÞAÐ ER LIFSSPURSMÁL AÐ VERA BÚINN AÐ LÆKKA HRAÐANN ÁÐUR EN MALBIKINU SLEPPIR!

Athugasemdir

[Einar Bragi Bragason., 23.12.2007 kl. 02:39]

en á milli Mývatns og Húsavíkur er risa merki á úklensku en bara pínu lítið á Seyðfirsku