3.12.2012 | 14:36
Kapalverksmiðja...... að gera eitthvað annað......nei takk!
Í marga mánuði hefur verið unnið að undirbúningi á að starta kapalverksmiðju á Seyðisfirði. Viðsvegar um land leita menn logandi ljósi að tækifærum í ýmsum greinum til að skapa störf. Ekki vantar lýðskrumið í ráðamönnum þjóðarinnar þegar á að "leggja fé í rannsóknarvinnu", svo framarlega að sérfræðingastóðið sé í landnámi Ingólfs Arnarssonar.
Frétt í ruv.is segir ma:
"Á vegum atvinnuþróunarfélaga um land allt er unnið að ýmsum nýsköpunarverkefnum sem ætlað er að skapa störf. Styrkir eru veittir og hvetja á fólk til að leggja alla krafta sína í verkefni. Í fjögur ár hefur verið unnið að einu slíku verkefni á Seyðisfirði en þangað stóð til að flytja álkaplaverksmiðju frá Noregi og vinna álvíra frá álverinu í Reyðarfirði í háspennustrengi."
Enn fremur segir í fréttinni að:
"Norskir eigendur verksmiðjunnar vildu flýja háan launakostnað í heimalandinu og ætluðu taka þátt í að flytja verksmiðjuna til Íslands. Þeir voru tilbúnir að leggja til tæki, þekkingu, markaðshlutdeild og eigið fé í fyrirtækið; allt að fjórðungshlut."
Síðan er vitnað í Sigfinn Mikaelsson sem stýrði verkefninu:
"Hann segir alla útreikninga hafa sýnt fram á arðbærni verkefnisins. Byggðastofnun hafi litist vel á en skort fé og kallað eftir pólitískri ákvörðun. En hún fékkst ekki samþykkt þessi pólitíska ákvörðun."
Þarna má sjá svart á hvítu að það "að gera eitthvað annað" er í besta falli nothæft til að drepa málum á dreif og í versta falli nýtt til þess að drepa endanlega niður allt frumkvæði og heilbrigða hugsun á landsbyggðinni. Forræðishyggja stjórnvalda og ráðamanna þjóðarinnar nær nýjum hæðum og á starfsstöðvum þessarra manna ríður heimskan ekki við einteyming.
Ríkkisstjórnin svarar ekki og ekki er betur vitað að leitað hafi verið til Framtakssjóðs Íslands, án árangurs. Sá sjóður er þó ávallt tilbúinn að skoða verkefni í Reykjavík og nágrenni. Í reglum sjóðsins segir:
"Markmið FSÍ um samfélagslega ábyrgð
8. Stjórn FSÍ og starfsmenn hans eru meðvitaðir um þá ábyrgð sem fylgir því að ráðstafa fjármunum hluthafa FSÍ, sem eru almannafé, og taka jafnframt tillit til samfélagslegrar ábyrgðar í rekstri fyrirtækja. FSÍ tekur ekki þátt í fjárfestingum sem orka tvímælis út frá almennum siðferðisreglum."
Hafa stjórnarmenn FTS haft 8. grein að leiðarljósi? Til að einfalda þeim mönnum vinnuna ætti auk þess að standa: "Heimilisföng fjárfestinga skulu einskorðast við póstnúmer 101 - 201".
Framtakssjóður var ekki til þegar verið var að virkja við Kárahnjúkana, en það voru lífeyrissjóðirnir hins vegar sem standa nú að Framtakssjóði. Hver var þáttur þeirra í Kárahnjúkavirkjun? Enginn minnir mig. Kárahnjúkavirkjun malar nú gull.
Lífeyrissjóðirnir hafa hins vegar sópað upp gjaldþrota fyrirtækjum og redda þeim með því að eyða í þau almannafé. Það vefst ekki fyrir stjórnendum að makka á þann hátt, svo framarlega að þau fyrirtæki séu heimilisföst í áðurnefndu landnámi.
Það styður best við það sem ég skrifa, að Framtakssjóður treysti sér ekki til að eiga í þessari kapalverksmiðju á Seyðisfirði, sem þó er með góða arðsemisspá og ekki í samkeppni við aðra sambærilega á Íslandi, en tóku Húsasmiðjuna upp á arma sína 100%, sem er tæknilega gjaldþrota og í bullandi samkeppni við aðra í sama geira.
Er ekki orðið morgunljóst að Íslenskir lífeyrissjóðir eru í reddingum sunnanlands í nafni Framtakssjóðs. Geta menn því ekki komið einu sinni út úr skúmaskotunum og til dyranna eins og þeir eru klæddir og breytt nafninu í Framtakssjóður Reykjavíkur.
Frétt í ruv.is segir ma:
"Á vegum atvinnuþróunarfélaga um land allt er unnið að ýmsum nýsköpunarverkefnum sem ætlað er að skapa störf. Styrkir eru veittir og hvetja á fólk til að leggja alla krafta sína í verkefni. Í fjögur ár hefur verið unnið að einu slíku verkefni á Seyðisfirði en þangað stóð til að flytja álkaplaverksmiðju frá Noregi og vinna álvíra frá álverinu í Reyðarfirði í háspennustrengi."
Enn fremur segir í fréttinni að:
"Norskir eigendur verksmiðjunnar vildu flýja háan launakostnað í heimalandinu og ætluðu taka þátt í að flytja verksmiðjuna til Íslands. Þeir voru tilbúnir að leggja til tæki, þekkingu, markaðshlutdeild og eigið fé í fyrirtækið; allt að fjórðungshlut."
Síðan er vitnað í Sigfinn Mikaelsson sem stýrði verkefninu:
"Hann segir alla útreikninga hafa sýnt fram á arðbærni verkefnisins. Byggðastofnun hafi litist vel á en skort fé og kallað eftir pólitískri ákvörðun. En hún fékkst ekki samþykkt þessi pólitíska ákvörðun."
Þarna má sjá svart á hvítu að það "að gera eitthvað annað" er í besta falli nothæft til að drepa málum á dreif og í versta falli nýtt til þess að drepa endanlega niður allt frumkvæði og heilbrigða hugsun á landsbyggðinni. Forræðishyggja stjórnvalda og ráðamanna þjóðarinnar nær nýjum hæðum og á starfsstöðvum þessarra manna ríður heimskan ekki við einteyming.
Ríkkisstjórnin svarar ekki og ekki er betur vitað að leitað hafi verið til Framtakssjóðs Íslands, án árangurs. Sá sjóður er þó ávallt tilbúinn að skoða verkefni í Reykjavík og nágrenni. Í reglum sjóðsins segir:
"Markmið FSÍ um samfélagslega ábyrgð
8. Stjórn FSÍ og starfsmenn hans eru meðvitaðir um þá ábyrgð sem fylgir því að ráðstafa fjármunum hluthafa FSÍ, sem eru almannafé, og taka jafnframt tillit til samfélagslegrar ábyrgðar í rekstri fyrirtækja. FSÍ tekur ekki þátt í fjárfestingum sem orka tvímælis út frá almennum siðferðisreglum."
Hafa stjórnarmenn FTS haft 8. grein að leiðarljósi? Til að einfalda þeim mönnum vinnuna ætti auk þess að standa: "Heimilisföng fjárfestinga skulu einskorðast við póstnúmer 101 - 201".
Framtakssjóður var ekki til þegar verið var að virkja við Kárahnjúkana, en það voru lífeyrissjóðirnir hins vegar sem standa nú að Framtakssjóði. Hver var þáttur þeirra í Kárahnjúkavirkjun? Enginn minnir mig. Kárahnjúkavirkjun malar nú gull.
Lífeyrissjóðirnir hafa hins vegar sópað upp gjaldþrota fyrirtækjum og redda þeim með því að eyða í þau almannafé. Það vefst ekki fyrir stjórnendum að makka á þann hátt, svo framarlega að þau fyrirtæki séu heimilisföst í áðurnefndu landnámi.
Það styður best við það sem ég skrifa, að Framtakssjóður treysti sér ekki til að eiga í þessari kapalverksmiðju á Seyðisfirði, sem þó er með góða arðsemisspá og ekki í samkeppni við aðra sambærilega á Íslandi, en tóku Húsasmiðjuna upp á arma sína 100%, sem er tæknilega gjaldþrota og í bullandi samkeppni við aðra í sama geira.
Er ekki orðið morgunljóst að Íslenskir lífeyrissjóðir eru í reddingum sunnanlands í nafni Framtakssjóðs. Geta menn því ekki komið einu sinni út úr skúmaskotunum og til dyranna eins og þeir eru klæddir og breytt nafninu í Framtakssjóður Reykjavíkur.
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.