Nótt hinna löngu hríða

Pétur postuli afneitaði Jesú þrisvar áður en haninn gól tvisvar.  Það var um páska nokkru fyrir landnám Íslands og um aldir gátu landsmenn frjálst um höfuð strokið.

Núna hefur Katrín Jakobsdóttir neitað oftar fyrir páska en dæmið í Biblíunni getur um.  Það er þó flestum ljóst, að hún hafi strax upp úr áramótum rennt hýru auga í átt að forsetastólnum, sem klárlega er flottari en sá sem er að gliðna undan henni á Alþingi. 

Undir hennar stjórn hillir undir að Íslendingar verði seldir ESB í ánauð með öllum landsins gæðum.  Nú gefst tækifærissinnum kærkomið færi á að fá punktinn aftan við slíka tillögu, verði hún lögð inn á borð Katrínar á Bessastöðum.   Það er mjög hæpið að hún muni vísa henni í þjóðaratkvæðagreiðslu.

En enginn í ríkisstjórninni segist hafa haft nokkra hugmynd í hvað stefndi um páskahelgina.  En það er svo sem ekkert nýtt að stjórnarliðar viti ekkert hvað er í gangi á stjórnarheimilinu.

En hvað um það.  Pólitískar fæðingahríðir standa enn yfir.

Afgreiða tillögu um stjórnarsamstarf

Ekkert kjaftæði lengur

 

Sigurður Ingi Jóhannsson, fyrir hönd ríkisstjórnarinnar, er ítrekað búinn að lofa framkvæmdum við Fjarðaheiðargöng, en ekkert gerist.  Hann lofar endurbótum á Egilsstaðaflugvelli. Þar gerist ekkert. Axarvegur er ekki enn komin á dagskrá, þrátt fyrir loforð þar um. Ekki er enn búið að semja við landeigendur um land undir veginn. 

Sleifarlagið er með ólíkindum og fé til vegaframkvæmda hefur minnkað umtalsvert. Það er gert til þess að hægt sé að sinna gæluverkefnum VG í ótímabær verkefni vegna orkuskipta og í óskilgreind mál vegna loftslagsmála.

Austurland er fær sömu meðhöndlun hjá ríkisstjórn Íslands og nýlendur urðu fyrir fyrr á öldum af hendi þeirra sem meira mátti sín.

Tími kjaftæðis er löngu liðinn og tími verka er runninn upp.

Fjarðarheiðargöng gætu borgað sig fljótt