Þú tryggir ekki eftir á.....

... var slagorð tryggingafélags.  Hjá þeim sem vilja láta taka sig alvarlega, er ekki skattlagt eftirá, það er heldur ekki farið í mat á umhverfisáhrifum eftirá.   Það eru hins vegar vinnubrögð, sem Vinstri Grænir eru að gera að aðalsmerki flokksins. 

Við það eitt að skipta um menn í ríkisstjórn, er hvorki heiðarlegt nné stórmannlegt, að breyta löngu gerðum samningum í veigamiklum atriðum.  Þá verður ekki lengur hægt að treysta því sem er sagt og samið um.  Á þessum umbrotatímum er fátt eitt dýrmætara, en að byggja upp traust og berja í brestina sem nokkrir einstaklingar eru búnir að koma þjóinni í. 

Að fara á svig við samningar og breyta áherslum, er til þess eins fallið, að framlegnja þá vantrú, sem flestar erlendar þjóðir og fjárfestar hafa á íslensku þjóðinni.

Svandís veruleikafirrt eða vanhæf

Hvað rekst á annars horn.

Hverju á að trúa? 

Hver er að segja satt? 

Hvaða sérfræðingur er með hlutina á hreinu? 

Hverja er að marka.

Er furða þó venjulegt fólk er að tapa sér í  þessum skulda-frumskógi, þegar annars vegar, okkar helstu sérfræðingar í peningamálum og hins vegar stjórnmálamennirnir, vita hvorki í þennan heim eða annan?   Þeir eru ef til vill að vinna gegn betri vitund og þeirra eigin pólitísku klafar eru ef til vill að rugla fagmennskuna eitthvað í ríminu.

Gæti sparað 185 milljarða

Eins dauði er annars brauð.

Þetta er speki sem stendur tímans tönn. 

Hverjir borga þegar bankarnir græða?  Hverjum blæðir þegar gengishagnaður verður hjá fyrirtækjum?
Fólkið í landinu ber þær birgðar.

Hverjir borga þegar bankarnir tapa? Hverjir fá reikninginn, þegar tap verður vegna lána þegar krónan styrkist.
Fólkið í landinu ber þær birgðar.

Hvernig væri að ríkisstjórnin sendi okkur landsmönnum hlutabréf í "jólagjöf"?  Hlutabréf í öllum þeim fyrirtækum sem ríkið (við) eigum hvort eð er núna, berum ábyrgð á (eða hvað?) og er gert að borga allar skuldir. 

Er þetta ekki sangjörn krafa?

Virðisrýrnun um 20 milljarða

Vafrað um í Austfjarðaþokunni.

Ekki veit ég hvaða kuml var opnað til að ná í Guðmund Þorgrímsson, en slíkir fornmunir eru orðnir mjög fátíðir í pótitík á Íslandi, hvað þá að þeir finnist í framvarðasveit stjórnmálanna í sinni heimabyggð.

Nú síðast vann téður Guðmundur sér það til frægðar, að fara með grátstafi í útsendingu á RÚV-AUST að hans mati, af gefnu grófu tilefni Héraðsbúa.  Hvert var það?  Jú að samþykkja ályktunum í bæjarstjórn að taka að sér að reka flugvöllinn á Egilsstöðum og Vegagerð ríkisins, útibúin á Austurlandi.

Það er með ólíkindum hlusta á þessa kveinstafi úr barka manns, sem trúlega var nýkominn af SSA þingi, hvar samþykkt var að vinna að því að sameina allt Austurland í eitt kjördæmi.  Er þetta andinn sem menn vilja leggja af stað í slíka vinnu?

Það er náttúrulega til of mikils mælst, að heil hugsun hefði getað tekið sig upp í umræddu viðtali, t.d. að fagna því að fram komi tillaga um að færa yfirstjórn þjónustunnar austur.  Guðmundur hefði einnig, hefði hann ekki þessa meðfæddu grófu andúð á Fljótsdalshéraði, boðist til að taka þátt í því að móta þetta starf í samvinnu við öll sveitarfélögin á Austurlandi og leggja verkefninu lið.  Því var því miður ekki að heilsa.

Væri til einhver framsýni í hinum sveitarstjórnarmönnum á Austurlandi, væri lagt af stað með vinnu um að stofna Byggðarsamlag um samgöngumannvirki á Austurlandi.  Inn í því byggðarsamlagi væru allir vegir, flugvellir og hafnir á svæðinu, rekstur þeirra og viðhald fyrir hönd ríkisins.  Með slíku samlagi væri komin góð velta til þess að menn gætu sett sig í "gírinn" og tekið að sér að hrinda af stað verkefni við að grafa jarðgöng milli staða.  Það ætti að vera auðveldara fyrir stórt byggðarsamlag að fá hagstæð erlend lán til framkvæmda, með réttlátum framlögum frá ríki og með fastar tekjur af þeim rekstri sem þá þegar væri samningar um að reka.

En, á meðan stjórnmálamenn vafra enn um í Austfjarðaþokunni og telja alla óvini sína handan fjallahringsins og hjakka í sama farinu, verða framfarir litlar sem engar.  Lærðu sveitarstjórnarmenn virkilega ekkert á þeirri víðtæku samstöðu, sem náðist um að byggja álver og virkjanir. 

Hvar væru þær framkvæmdir nú, ef menn hefðu ekki staðið saman sem einn maður?

Gunnar á Hlíðarenda snéri aftur...

...eftir að hafa hlotið útlegðardóm og gert að hverfa af landi brott. 

Engir dómar hafa enn verið felldir í stóra bankahruninu, en væri ekki þyngsti dómurinn sá, að dæma þá útlæga og þeim gert að hverfa af landi brott án tafar.  Ekki er á þjóðina bætandi að halda þeim uppi í mörg ár vegna afplánunar.  Kostnaðurinn af betrunarvist þeirra yrði þá í boði skuldsettra íbúa landsins, sem hafa lent í því að verða fjáhagslegir þrælar í mörg ár, vegna aðgerða þessara einstaklinga.

Verst af öllu er, að það vill örugglega ekkert land taka við þeim.

Krafa Hannesar vegna innláns

Borgríkið Reykjavík.

Nokkrir íbúar Borgríkisins Reykjavík, hafa skuldsett Lýðveldið Ísland þannig að það er tækilega gjadþrota. 

Í þessari kröppu stöðu tel ég rétt, að Borgríkið Reykjavík verð veitt sjálfstæði frá Lýðveldinu Íslandi og kennitala þess, taki með sér allar þær skuldir sem orðið hafa til í aðalstöðvum þorra banka Íslands, - sem eru staðsettar hvar?  Í Reykjavík. 

Góðærið fór framhjá garði flestra á landsbyggðinni, þannig að skuldir samfélagsins eiga að gera það einnig.  Það er sanngjörn krafa.

Krafan er því, frelsi fyrir Borgríkið Reykjavík. 

Leyfum svo landsbyggðinni að þroskast í friði án afskipta þaðan.

Stangast ekki á við stjórnarskrá

Er Fjórðungssjúkrahús Austurlands á röngum stað?

Oft hafa austfirðingar tekist á um réttmæti þess að vera með Fjórðungssjúkrahúsið á endastöð samfélagsins, í skjóli hárra fjalla og um erfiðan fjallveg um Oddskarð að fara til þess að sækja þangað þjónustu. Í bráðatilfellum hefur oft verið farið með fársjúka einstaklinga þessa leið og síðan til baka til Egilsstaða til þess að vera fluttir á aðalsjúkrahús landsmanna í Reykjavík, vegna þess að þjónustuna var ekki hægt að veita á Norðfirði.

Ákvörðun var tekin um staðsetningu fjórðungssjúkrahússins og þótti ef til vill rétt þá, þó oft hafi hvarlað að manni að önnur sjónamið hafi þar ráðið ferð, en fagleg umhyggja gagnvart íbúum Austurlands.  Það breytir ekki því, að við, íbúar þessa fjórðungs, þurfum að lifa með þessum gjörningi forfeðra okkar.

Ég hef oft bent á það, að litlu skipti í raun hvar fjórðungssjúkrahúsið sé staðsett, svo framarlega sem samgöngur að og frá því séu í lagi. Metnaðarfull áætlun um samgöng hefur litið dagsins ljós, en þá strandar það á, -merkilegt nokk, að flestir í Fjarðabyggð eru fáhverfir hugmyndinni. Sumir hafa þó gefið ögn eftir og gætu fallist á verkefnið, svo framarlega sem byrjað yrði innanbæjar í Fjarðabyggð.
 
Þar sem þessi áhugi á samgöngubótum virðist af skornum skammti í Fjarðabyggð og auk þess er hópur íbúa bæjarfélagsins nú búinn skorða á bæjaryfirvöld að slíta sig frá HSA, er eðlilegast að þessi mál verði skoðuð heildstætt. Það hljóta flestir að sjá.
 
Það breytir heldur engu að berja hausnum við steininn, Egilsstaðir eru meira miðsvæðis en Norðfjörður og flugvöllurinn á Norðfirði getur aldrei þjónað sjúkrahúsinu með fullnægjandi hætti, jafnvel þó hann verði malbikaður og settur á hann brautarlýsing. 
 
Vissulega mundi það bæta stöðuna eitthvað, en það kostar mikla fjármuni og því fylgja ýmis vandamál að malbika og kallar á dýran búnað að halda mannvirkinu tilbúnu undir notkun um hávetur í svartasta skammdeginu.   Gildishlaðnar samþykktir og ályktanir íbúa og bæjarstjórnarmanna breyta þar engu um.

Að mínu mati er hins vegar til ásættanleg lausn, sem rétt væri að menn settust niður öfgalaust og skoðuðu.  Samhliða gerð ganga milli Eski- og Norðfjarðar væri rétt að fara í önnur 8.5 km göng undir Eskifjarðaheiði sem opnuðust innst í Eskifirði með gagnstæðan munna þar sem Eyvindárár-, Svína- og Tungudal mætast undir Tungufelliðinu.

Með þessari framkvæmd væri hægt að aka frá Fjórðungssjúkrahúsinu og á einn best búna flugvöll Íslands á broti þess tíma sem nú tekur að fara þessa leið.  Vegurinn yfirbyggður, ef svo mætti segja, stóran hluta af leiðinni, þannig að hvorki veður né færð hefðu þar teljandi áhrif á til trafala.  Nái menn lendingu í þessu máli, er ekki eingöngu gott vegasamband  komið við Norðfjörð, heldur Eskifjörð og Reyðarfjörð einnig, og barningur um hávetur yrir Oddskarð og Fagradal heyrði þá sögunni til fyrir alla íbúa miðsvæðis Austurlands. 

Aðgengið að flugvellinum kynni að færa Fjórðungssjúkrahúsinu ný tækifæri til að eflast og dafna, jafnvel með því að flytja inn sjúklinga erlendis frá.  Nauðsynlegt er einnig flugvellinum að hafa gott aðgengi að stóru aðgerðarsjúkrahúsi, því alltaf vofir yfir samgöngumannvirkjum að þar verði slys, sem í tilfelli flugvallarins gæti hæglega flokkast sem stórslys.

Hér er því um margþætta hagsmuni að ræða, sem verður að hefja yfir dægurþras íbúa svæðanna og kjörinna fulltrúa þeirra.

Þessi nýja landafræði...

...fer ekki vel í mig.  Ég vil frekar hafa þetta eins og alltaf hefur verið, að Fagradalur sé milli Egilsstaða og Reyðarfjarðar og Fjarðarheiðin milli Egilsstaða og Seyðisfjarðar. 

Eigum við eitthvað að ræða það frekar??

Tveir höfnuðu utan vegar í Fagradal